'Imperium': Daniel Radcliffe eng goed als skinhead-infiltrant
Als er ooit een vermoeden was, zou Daniel Radcliffe het slachtoffer kunnen worden van Harry Potter en de vloek van de post-blockbuster-franchisecarrière, zei dat vermoeden nooit een kans heeft gehad.
In het half decennium sinds de laatste Potter-film heeft Radcliffe een indrukwekkende veelzijdigheid getoond op het podium en in de films, van de Broadway-revival van How to Succeed In Business Without Really Trying tot zijn rol als geanimeerd lijk in de waanzinnige indiefilm Zwitsers leger man eerder dit jaar tot misschien wel zijn meest geslaagde rol op het scherm tot nu toe - die van een FBI-agent die undercover gaat als een blanke supremacist om te infiltreren in een potentiële binnenlandse terroristische dreiging in Imperium.
We geloven dat de kleine maar schermbevelende Radcliffe een intense, idealistische, ietwat naïeve federale agent is - en we kunnen zien hoe zelfs de meest geavanceerde onder de gelederen van de racistische soldaten deze man zouden kopen als een gedesillusioneerde Black Ops-veteraan vol haat voor zwarten, Iberiërs en joden.
Met zijn kaalgeschoren hoofd, het uitspugen van racistische scheldwoorden die druipen van zoveel haat dat we ineenkrimpen en met een onberispelijk Amerikaans accent, is Radcliffe zo ver verwijderd van het Harry Potter-personage dat een toevallige toeschouwer zich misschien niet eens realiseert dat het dezelfde acteur is.
Imperium (het betekent autoriteit om te bevelen) is gebaseerd op de echte ervaringen van voormalig FBI-agent Michael German, en als zelfs maar een derde van dit spul met Duitser zou gebeuren, stel je je voor dat hij de rest van zijn leven zal proberen het van zich af te schudden uit.
Radcliffe speelt Nate Foster, een slimme maar onervaren jonge agent die door zijn supervisor, de bijdehante, kauwgomkrakende Angela Zamparo (Toni Collette), undercover gaat en zich aansluit bij een neonazistische organisatie die afstudeert van haatvolle websites, underground radioshows en parades naar een vuile bomaanslag in een grote Amerikaanse stad. (Zijbalk: Collette is een volleerde en zeer sympathieke actrice, maar wie de keuze voor haar om theatraal op haar kauwgom te kauwen gedurende de film tot het punt van afleiding goedkeurde, deed haar geen gunsten.)
Nate onthoudt zijn nieuwe achtergrondverhaal, inclusief de details van zijn reizen in Irak en zijn redenen om zich bij de beweging aan te sluiten. Zelfs als zijn nieuwe vrienden onaangekondigd in zijn nieuwe appartement verschijnen om te controleren op tekenen dat hij een soort agent is, zullen ze niets vinden.
Sommige van de skinheads zijn je clichématige nazi-liefhebbende idioten die gewoon op zoek zijn naar een excuus om hun haat onder gelijkgestemde idioten te spuien, en een uitlaatklep voor hun drang om irrationeel geweld tegen minderheden te plegen.
Anderen zijn goed opgeleide, verfijnde, uiterlijk rationele gelovigen in de zaak - wat hen natuurlijk veel huiveringwekkender en oneindig veel gevaarlijker maakt.
Sam Trammell (True Blood) is een zachtaardige, goed gelezen, klassieke muziekminnende familieman die Nate als een geestverwant gaat beschouwen en hem uitnodigt in zijn huis, om naar Brahms te luisteren en maaltijden te delen met zijn toegewijde vrouw en zijn twee jonge kinderen, die al worden gehersenspoeld met blanke supremacistische propaganda.
Zoals bijna altijd het geval is met deze undercoverfilms, van Donnie Brasco tot de recente de infiltrant, onze held voelt zich inleven in de figuur die hij moet neerhalen - wat leidt tot de verplichte scène waarin de baas hem aan zijn missie moet herinneren. Dus ja, Imperium volgt een bekend pad, maar doet dat bij bijna elke bocht met intelligentie en aannemelijkheid.
Zoals geschreven en geregisseerd door Daniel Ragussis, is Imperium gevuld met een half dozijn andere ondersteunende personages die even meeslepend en (in sommige gevallen) net zo verontrustend zijn als de neonazi die comfortabele truien draagt en een boomhut heeft gebouwd in zijn achtertuin in de buitenwijken voor zijn kinderen. De meest memorabele is Dallas Wolf, een rechtse randradiopresentator die een moderne Mein Kampf heeft geschreven met de titel Genocide: The Murder of White America, en die steeds grotere menigten trekt op het lezingencircuit.
Gelooft deze charismatische gek echt de haat die hij verkoopt - of is het een ramp om luisteraars aan te trekken en boeken te verkopen? Als Wolf houdt de briljante Tracy Letts ons aan het gissen totdat eindelijk alle kaarten op tafel liggen.
Bij een aantal gelegenheden lijkt het erop dat Nate ontdekt zal worden. Elke keer brengen het scenario en de acteurs ons naar een plek die we geloofwaardig vinden - en niet altijd voorspelbaar. Imperium is een goed gesponnen, strakke thriller, niet in de laatste plaats te danken aan Radcliffe's uitstekende, scherp gefocuste uitvoering.
1⁄2
Lionsgate Premiere presenteert een film geschreven en geregisseerd door Daniel Ragussis. Speelduur: 108 minuten. Rated R (voor taal overal). Opent vrijdag op aanvraag.
Хуваах: