'Ik wil echt weg' - Immigrantenkinderen beschrijven de wanhoop om schuilplaatsen te verlaten die de Biden-administratie heeft opgezet
Ze beschreven harde omstandigheden, isolement en wanhoop om uit de faciliteiten te komen die waren geopend om het hoofd te bieden aan de toename van de komst van minderjarigen aan de zuidwestelijke grens van het land.
Een 13-jarig Hondurees meisje dat twee maanden in de grootste noodopvang voor migrantenkinderen van de Amerikaanse regering doorbracht, zegt dat ze op zelfmoordwacht werd gezet en alleen ijslolly's en sap at omdat het eten zo vies rook.
Op een andere locatie zei een 17-jarig Salvadoraans meisje dat ze twee weken lang dezelfde kleren en hetzelfde ondergoed moest dragen en de meeste dagen in bed moest doorbrengen.
In een derde faciliteit in Texas zei een 16-jarige Hondurese jongen dat hij al meer dan drie weken geen casemanager had ontmoet om te zien of hij bij zijn zus in New Orleans kon gaan wonen.
Ik ben wanhopig. Ik zou het niet erg vinden om hier 20 of 30 dagen te zijn als ik wist dat ik binnenkort zou worden vrijgelaten. Maar omdat het proces nog niet is begonnen en omdat ik geen idee had wat er gebeurt of wanneer het proces zal beginnen, voel ik me heel erg angstig. Ik weet niet wanneer dit zal eindigen, zei hij.
Meer dan een dozijn immigrantenkinderen beschreven soortgelijke omstandigheden en wanhoopten om uit de grootschalige noodopvangfaciliteiten te komen die door de Biden-regering waren opgezet op plaatsen zoals congrescentra en militaire bases om het hoofd te bieden aan een recordstijging van het aantal kinderen dat de VS-Mexico oversteekt grens.
De kinderen werden van maart tot juni geïnterviewd door immigrantenadvocaten en hun rekeningen zijn nu ingediend bij een federale rechter in Los Angeles, die toezicht houdt op een langdurige regeling voor de voogdijvoorwaarden voor kinderen die alleen de grens oversteken.
Voorstanders zeggen al weken dat de regering van president Joe Biden er te lang over doet om kinderen vrij te geven aan familieleden in de Verenigde Staten en dat de omstandigheden in sommige noodvoorzieningen zonder vergunning ontoereikend en verontrustend zijn.
De regeringen van Obama en Trump stonden ook voor uitdagingen met betrekking tot de zorg voor niet-begeleide migrantenkinderen.
Ambtenaren van de regering van Biden zeiden dat er aanzienlijke verbeteringen zijn aangebracht, waaronder verbetering van de inspanningen om kinderen snel met hun gezin te herenigen of ze naar erkende instellingen voor langdurige zorg te verplaatsen. Dat heeft geleid tot een daling van het aantal kinderen in noodopvangcentra, van een maximum van ongeveer 14.500 in april tot minder dan 8.000 kinderen nu, volgens het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, de instantie die verantwoordelijk is voor hun zorg.
Op de legerbasis Fort Bliss in El Paso, Texas, de grootste noodopvang van de regering, is het aantal kinderen gedaald van ongeveer 4.800 naar 1.600. Activiteiten zoals sportlessen en wekelijkse vergaderingen met casemanagers zijn nu beschikbaar, samen met een bibliotheek op het terrein die kinderen op elk moment kunnen bezoeken, volgens HHS.
In hun rekeningen beschrijven de kinderen – die niet genoemd worden in de gerechtelijke dossiers – dat ze weken of meer dan een maand wachten in faciliteiten met weinig te doen, minimale opleiding en geen kennis van wanneer ze mogen vertrekken.
In Fort Bliss zei het Hondurese meisje op zelfmoordwacht dat ze 's nachts nauwelijks kon slapen omdat de lichten altijd aan waren, en ze merkte dat ze overdag sliep. Ze zei dat het eten verschrikkelijk was, inclusief doorweekte salade en stinkend brood, dus nam ze haar toevlucht tot het eten van alleen ijslolly's en sap.
Ze zei dat, terwijl ze op zelfmoordwacht was, haar pennen en potloden werden afgenomen en dat bewakers haar elke beweging observeerden - maatregelen bedoeld om haar te beschermen tegen zelfbeschadiging.
Ze zei dat haar was verteld dat ze, als ze zou proberen te ontsnappen, langer in hechtenis zou blijven. Toen ze haar rekening deponeerde, zei ze dat ze al bijna 60 dagen in de faciliteit was en niet wist wanneer ze in New Mexico kon gaan wonen bij haar oom, die haar vertelde dat hij het papierwerk voor haar vrijlating had voltooid.
Ik ben hier al heel lang, zei ze. Ik wil echt weg.
Recordaankomsten van niet-begeleide migrantenkinderen hebben de Biden-administratie op de proef gesteld, die van februari tot mei bijna 60.000 van hen heeft opgepakt, velen uit Midden-Amerika.
De regering opende dit voorjaar meer dan een dozijn noodopvangplaatsen om snel te reageren op de overbevolking bij douane- en grensbewakingsfaciliteiten, waaronder een die 4.000 mensen vasthield in een ruimte die bedoeld was voor 250 en velen van hen wekenlang vasthield, ver na een drie- dag limiet.
Op de noodlocaties werd verwacht dat kinderen een week of twee zouden blijven totdat ze herenigd konden worden met familieleden in de Verenigde Staten of naar stabielere locaties konden worden gestuurd, zoals door de staat erkende langdurige faciliteiten of pleegzorg.
Volgens het juni-rapport van de regering aan de rechtbank werden meer dan 2.100 kinderen gehuisvest in noodvoorzieningen voor meer dan 40 dagen en meer dan 2.600 voor 21 tot 40 dagen.
Ongeveer een derde van de bedden voor tijdelijke pleegzorg bleef leeg, evenals bijna 600 bedden in erkende opvangcentra, aldus het rapport.
In een nieuwe rechtszaak vroegen advocaten die zeggen dat kinderen wegkwijnen in de enorme, tentachtige structuren zich af waarom de regering er zoveel in opvangcentra zonder vergunning houdt in plaats van ze in erkende faciliteiten of bij pleeggezinnen te plaatsen.
Na zoveel maanden blijft dat een compleet mysterie voor ons, zei Leecia Welch, senior directeur juridische advocatuur en kinderwelzijn bij het National Center for Youth Law en een van de advocaten voor kinderen in de federale zaak. En het is niet door een gebrek aan het stellen van de vraag. We krijgen gewoon geen antwoord.
Een hoorzitting is gepland voor volgende week met de federale rechter die toezicht houdt op de zaak.
Volgens het ministerie van Volksgezondheid en Human Services moeten alle noodopvangplaatsen schone, comfortabele slaapruimtes, toiletartikelen, wasgoed en toegang tot medische en geestelijke gezondheidsdiensten bieden. Kinderen kunnen ook vertrouwelijk feedback indienen in commentaarvakken.
Ambtenaren zeggen dat alle sites die niet aan die normen voldeden, zijn gesloten en dat er meer worden gesloten naarmate de behoefte afneemt.
Maar voorstanders vrezen dat er meer kinderen op de noodopvanglocaties zonder vergunning terecht kunnen komen, omdat de gouverneur van Texas, Greg Abbott, opdracht heeft gegeven tot de sluiting van door de federale overheid gefinancierde opvangcentra die migrantenkinderen in die staat huisvesten.
De regering-Biden heeft gedreigd juridische stappen te ondernemen als de Republikeinse gouverneur het bevel uitvoert. Meer dan de helft van de migrantenkinderen die door de Amerikaanse overheid worden opgevangen in erkende faciliteiten, bevindt zich in Texas.
In een faciliteit in Houston die sindsdien is gesloten, kon de 17-jarige uit El Salvador acht dagen niet douchen en kreeg ze te horen dat ze haar ondergoed binnenstebuiten moest keren omdat er geen was was. Ze zei dat kinderen beperkt waren wanneer ze de badkamer konden gebruiken en dat ze 's nachts zou huilen.
We brachten het grootste deel van de dag door in onze bedden in Houston omdat er niets anders te doen was, zei ze. Ik voelde me erg wanhopig.
Хуваах: