Haarscherpe 'Dance Nation' bij Steppenwolf heeft echo's van 'Dance Moms', Hulu's 'Pen15'
Clare Barrons première in Chicago over de preteenmeisjes (en een jongen) in een competitieve dansgroep biedt dezelfde soort wereld die wordt afgebeeld in de reality-tv-show, die een inspiratie was.
In een van de beste nieuwe tv-komedies van dit jaar, Hulu's Pen15, spelen co-creators en sterren Maya Erskine en Anna Konkle - beide begin 30 - versies van hun 13-jarige zelf die in het begin van de middelbare school navigeerde.
Konkle en Erskine openden wonden uit die traumatische tijd op het punt van de adolescentie en brachten hun eerste seizoen door met het ontwijken van de landmijnen van ontwakende seksualiteit, ondoorgrondelijke sociale herordening en AOL Instant Messenger.
De show werkt zo goed omdat, als schrijvers, Erskine en Konkle het perspectief van twee decennia hebben verwijderd om te zien hoe klein de dagelijkse rampen van de middelbare school op de lange termijn zijn. En als acteurs hebben ze de ervaring en emotionele littekens om elke situatie te spelen als de absolute ramp die het op dat moment voelde.
Er is een vergelijkbare energie in Dance Nation, het vlijmscherpe toneelstuk van Clare Barron over de preteenmeisjes (en een jongen) in een competitieve dansgroep.
Het is hetzelfde soort wereld dat wordt afgebeeld in het reality-tv-programma Dance Moms, dat Barron als inspiratie heeft aangehaald.
Barron maakt gebruik van veel meer versterkende apparaten dan zelfs Pen15 kan: gesplitste nevenschikkingen, spannende direct-adresmonologen en realiteitsvervormende muzikale intermezzo's ertussen.
Wanneer: tot en met 2 februari
Waar: Steppenwolf Theatre Company, 1650 N. Halsted St.
Kaartjes: $ 20– $ 94
Informatie: steppenwolf.org
Looptijd: 1 uur 55 minuten, geen pauze
Barrons versie van de keiharde coach van de realityshow staat bekend als Dansleraar Pat (gespeeld door Tim Hopper, het oude Steppenwolf-ensemblelid, heerlijk uitgeslapen). Zoals dansleraar Pat (die altijd wordt aangeduid met zijn volledige titel) zijn jonge aanklagers informeert, zal het competitieseizoen hen de kans bieden om een hele wereld buiten hun geboortestad Liverpool, Indiana, te zien. Ze zullen zich wagen aan Philadelphia, Pennsylvania; Akron, Ohio; en, als ze blijven winnen, de grote finale, een wedstrijd die bekend staat als de Boogie Down Grand Prix, in Tampa Bay, Florida, waar ze naartoe zullen reizen op een vliegtuig .
De jonge dansers fluisteren een viscerale reactie op het idee van vliegreizen: Taaaaaaaaaaaaaaa!
Hun reactie is nog eerbiediger wanneer dansleraar Pat de naam van zijn grootste succesverhaal noemt, een danser die vele jaren eerder werd opgemerkt door een talentagent in Tampa en die vervolgens in het refrein van een Broadway-show verscheen. Dansleraar Pat gebaart slechts naar haar portret op de studiomuur, en zijn studenten sissen sissend haar naam als een spreuk: Ssssssssssssabina! Sabina!
Net als Pen15 heeft Dance Nation volwassen acteurs in dienst om de adolescente karakters te spelen. De cast bestaat uit Ariana Burks, afgestudeerd aan de Chicago High School for the Arts in 2017 en al een veteraan van lokale podia, en Ellen Maddow, een acteur uit de theaterscene in de binnenstad van New York die, net als regisseur en choreograaf Lee Sunday Evans, een overblijfsel van de première van het stuk in 2018 in Playwrights Horizons in NYC.
De structuur van Barron is episodisch, een diashow-carrousel van vignetten van de studiovloer van dansleraar Pat tot het wedstrijdpodium tot de kleedkamer, waar de meisjes openhartige discussies hebben over seks en puberteit die onbedoeld onthullen hoeveel ze nog steeds niet weten.
Als er een centraal conflict is - en ik zou niet per se zeggen dat dat zo is - dan is het tussen beste vrienden Amina (Karen Rodriguez), het meest natuurlijke talent van het gezelschap, en Zuzu (Caroline Neff), die honger heeft naar het leven van een danser, maar kan' t past bij Amina's vaardigheid. In een van de meest hartverscheurende scènes van het stuk vertelt Zuzu haar vriendin dat ze misschien niet meer met haar over dans praat. Ongezegd is dat Zuzu hun ongelijkheid erkent, en het doet te veel pijn om te zien dat het ding dat ze zo graag wil zo gemakkelijk naar Amina komt.
Dat is kenmerkend voor Barrons empathische standpunt, dat ook ruimte maakt voor tijdreizende inzichten van leden van de dansploeg.
In het midden van het stuk krijgt Ashlee (Shanésia Davis) een werkelijk wilde, heerlijk vulgaire monoloog die haar radicale zelfvertrouwen laat zien. Ashlee verwerpt haar reflex om nee te zeggen als iemand haar terecht slim, mooi of grappig noemt.
We krijgen een flash forward van Connie (Adithi Chandrashekar), die ons een visioen geeft van Connie en Ashlee die twee decennia later opnieuw contact maken en aan elkaar de zelfmoordpogingen onthullen die ze allebei in de tussenliggende jaren overleefden.
Dance Nation is scherpzinnig en rumoerig. Net als de middelbare school kan het zowel schrijnend als belachelijk zijn om opnieuw te bezoeken.
Zoals mijn vriendin tegen me fluisterde toen we het theater uitliepen, ben ik zo blij dat ik geen 13 meer ben.
Toen voegde ze eraan toe: We hebben nog steeds te maken met al die dingen.
Kris Vire is een freelance schrijver.
Хуваах: