Elizabeth Warren heeft een hekel aan je goedkope, in het buitenland gemaakte elektrische gitaar
De Mexicaanse fabrieken die Warren graag aanvalt, geven echt goede gitaren in de handen van Amerika's jonge en geldarme muzikanten
De goedkoopste nieuwe Stratocaster-gitaar die je kunt kopen bij Fender's thuisfabriek in Corona, Californië, kost $ 1.099.
De goedkoopste Stratocaster die je kunt kopen, gemaakt in de fabriek van Fender in Ensenada, Mexico, kost $ 499.
Te veel?
De goedkoopste Stratocaster die je kunt kopen bij Fender's Squier-fabriek in Indonesië kost $ 349,99, en de goedkoopste die je kunt kopen bij Fender's Squier Affinity-fabriek in China is $ 199.
Er zijn verschillen over het bereik in het houtwerk, de elektronica en de metalen onderdelen, maar de consensus onder zelfs de meest snobistische gear-nerds is dat Fender-gitaren van elke prijs opmerkelijk goed uit de doos kunnen spelen.
Ik dacht dinsdagavond aan de Ensenada-fabriek terwijl ik luisterde naar senator Elizabeth Warren, D–Mass., die Mexicaanse fabrieken afkeurde tijdens het democratische primaire debat in Detroit.
Mening
Weet je, we hebben al tientallen jaren een handelsbeleid dat is geschreven door gigantische multinationals om gigantische multinationals te helpen, zei ze. Ze zijn niet loyaal aan Amerika. Ze hebben geen patriottisme. Als ze een stuiver kunnen besparen door een baan naar Mexico te verhuizen, zullen ze dat in een oogwenk doen. Als ze een vervuilende fabriek kunnen voortzetten door deze naar Vietnam te verhuizen, zullen ze dat in een oogwenk doen…. Ik heb een nieuw alomvattend plan opgesteld waarin staat dat we het niet op die manier gaan doen.
Hoewel Fender een iconisch Amerikaans bedrijf is wiens instrumenten een belangrijke rol speelden bij de ontwikkeling van enkele van Amerika's meest iconische muzikanten - Jimi Hendrix, Dick Dale, Chrissie Hynde, Eddie Hazel, Stevie Ray Vaughan, Merle Haggard, Albert Collins, Bonnie Raitt - is het, in feite precies het soort bedrijf waarvan Warren afkeurde dat het geen loyaliteit en geen patriottisme had, omdat het een multinationale onderneming is die buitenlandse fabrieksarbeid gebruikt om geld te verdienen.
En godzijdank daarvoor, want als het maken van gitaren buiten Amerika geen winstgevende onderneming was voor Fender, zouden hun gitaren niet betaalbaar zijn voor de overgrote meerderheid van de Amerikanen die spelen.
Geen enkel Amerikaans gitaarbedrijf op de massamarkt verkoopt uitsluitend in Amerika gemaakte gitaren omdat Amerikaanse muzikanten er niet voor kunnen en willen betalen.
Regelgeving en de algemene kosten van zakendoen maken het bijna onmogelijk om een betaalbare 'working man's'-gitaar te maken in Californië, Schecter Guitar Research President Michael Ciravolo zei in een interview in 2017 . Hoewel Schecter duurdere gitaren produceert in Californië, bespeelt 95 procent van onze artiesten onze in Korea gebouwde Diamond Series-gitaren. Dit zijn gitaren die de meeste spelers zich kunnen veroorloven en die elke winkel over de hele wereld binnenlopen en de EXACTE gitaar of bas krijgen die Syn Gates of Nikki Sixx bespelen.
Gibson, Amerika's andere iconische krachtpatser voor elektrische gitaren en de grootste Amerikaanse marktaandeeleigenaar na Fender, maakt zijn Epiphone-gitaren in Qingdao, China.
Hetzelfde buitenlandse fabrieksmodel wordt gebruikt door de andere gitaarmerken die Fender bezit, en alle kleinere Amerikaanse elektrische gitaarbedrijven voor de massamarkt. Van PRS tot Ernie Ball Music Man, tot G&L, Schecter en ESP. Elke laatste gebruikt fabrieken in het buitenland om gedifferentieerde prijzen aan te bieden en een stuiver te besparen, zoals Warren zou zeggen.
Als gevolg hiervan kunnen de ouders van een tiener St. Vincent-fan die haar in Amerika gemaakte signature-model van Ernie Ball Music Man, dat $ 2.249 kost, niet kunnen betalen, het $ 539 St. Vincent-model dat vakkundig in Indonesië is vervaardigd, kunnen zwaaien door de Sterling-dochteronderneming van het bedrijf.
Nog te veel? De gebruikte markt voor instrumenten die in het buitenland zijn gemaakt, is een kopersmarkt, wat betekent dat Amerikaanse muzikanten die zich geen gloednieuwe Sterling St. Vincent van $ 539 kunnen veroorloven, het gebruikt kunnen vinden voor honderd (of meer!) minder.
Bedenk nogmaals dat $ 1.099 de prijs is van Fender's goedkoopste American Strat, en dat is vóór omzetbelasting. Als het bedrijf al zijn productiecapaciteit terug naar de VS zou verplaatsen, zou het waarschijnlijk veel minder mensen in dienst hebben dan nu het geval is, omdat arbeid en naleving van de regelgeving in Amerika duurder zijn dan in Mexico, China en Indonesië. Dit is de reden waarom de huidige Amerikaanse gitaren van Fender het meest kosten, en waarom de goedkoopste Fender-gitaar in een scenario met alleen Amerika waarschijnlijk zou kosten meer dan $ 1.099, ervan uitgaande dat Fender de overgang zou kunnen overleven.
Stel je voor dat je 13 bent en naar John Frusciante of Bilinda Butcher kijkt op YouTube en... niet een goedkope Squier Strat of Jazzmaster op Craigslist kunnen vinden. Amerikaans betekent alleen minder spelers, wat minder muziek betekent, en dat zou zuigen.
In plaats daarvan zouden we het bedrijfsmodel van gitaarbedrijven moeten vieren. Ik heb gitaren gespeeld uit alle drie de fabrieken van Fender, evenals in het buitenland gemaakte gitaren van Yamaha, Epiphone en PRS, en ik ben blij te kunnen melden dat de mannen en vrouwen van Mexico, Korea, Vietnam, Indonesië en China gitaren produceren die wedijveren met die gemaakt zijn in Amerika en Japan, ooit de enige twee landen die in staat werden geacht om consequent hoogwaardige elektrische gitaren te produceren op massamarktschaal.
Nogmaals, er zijn echte verschillen, en Amerikaanse en Japanse instrumenten zijn over het algemeen de mooiste van het stel. Maar die verschillen zijn indrukwekkend en heerlijk onbelangrijk voor iedereen behalve de meest veeleisende spelers, en veel in het buitenland gemaakte gitaartekortkomingen kunnen worden aangepakt met een beetje elleboogvet (en, om eerlijk te zijn, een beetje oefenen op het instrument).
Ik ben dol op mijn Ensenada-gitaar en ik heb diep respect en dankbaarheid voor de mensen die in die fabriek werken. Ze zijn bekwaam en wonderbaarlijk en het spijt me dat een van de presidentskandidaten van mijn land suggereerde dat ze werkloos zouden moeten zijn, simpelweg omdat hun bazen Amerikaans zijn en zij niet.
Meer verkoop van overzeese gitaren betekent meer gitaarlessen en meer gitaarreparaties. Het betekent ook meer gitaarmuziek. Die kansen zijn er op de huidige schaal niet in een wereld waar multinationale ondernemingen gedwongen worden al hun gitaren in Amerika te bouwen.
Mike Riggs is associate editor bij het libertarian journal Reden , waar deze column is geplaatst.
Brieven sturen naar: letters@suntimes.com .
Хуваах: