Een groot aantal problematische bepalingen in de grondwet van Illinois zijn net zo verboden terrein voor kiezers als de hoed van Abe Lincoln.
Kiezers in Illinois verdienen meer inspraak bij alle wijzigingen in de grondwet, niet alleen bij de voorgestelde getrapte inkomstenbelasting
Ik ben 71 jaar oud en heb het grootste deel van mijn leven in Illinois gewoond. Op 3 november zal de eerste keer zijn dat ik inspraak kan hebben over hoe mijn inkomen wordt belast in Illinois. Ik stem nee tegen de getrapte inkomstenbelasting.
De voorgestelde belastingwijziging is de verkeerde weg vooruit om de problemen van Illinois op te lossen. Maar belangrijker nog, ik zou willen stemmen om de diep gebrekkige Illinois-grondwet van 1970 die een inkomstenbelasting instelde, te verwerpen. Totdat wetgevers serieus worden over het wijzigen van andere bepalingen van de grondwet, verdienen ze geen stem over de ondoordachte belastingbepaling.
Mening
Wat is er mis met de staatsgrondwet?
De meest flagrante fout is de wijzigingsbepaling.
Politici kunnen op elk gewenst moment stemmen om een grondwetswijziging op de stemming te brengen, maar het is vrijwel onmogelijk voor gewone mensen om enige hervormingsmaatregel op de stemming te krijgen. Ze kunnen alleen een verzoek indienen voor een wetswijziging en alleen voor structurele en procedurele wijzigingen. Dat is de reden waarom elke poging om het corrupte herindelingsproces van onze staat te veranderen is afgewezen, hoewel eerlijke kaarten enorm populair zijn onder de mensen.
Slechts één keer is zo'n verandering gelukt: toen de kiezers, geleid door voormalig gouverneur Pat Quinn in zijn hervormingsdagen, de omvang van de staatswetgevende macht sneden. Hoewel we die inspanning toejuichen, heeft het echt de kwaliteit van de regering in Illinois veranderd?
Laten we zeggen dat 100% van de geregistreerde kiezers in Illinois een petitie heeft ondertekend voor een grondwetswijziging die het een misdaad maakt om in het openbaar kauwgom te kauwen. Het plaatsen van een dergelijke wijziging op een stembiljet zou niet zijn toegestaan. Maar als slechts drievijfde van beide huizen van de Algemene Vergadering het wilde, konden ze dat.
Er zijn veel bepalingen van de staatsgrondwet die de staat doden en moeten worden aangepakt, maar de Algemene Vergadering laat de kiezers ze niet aanraken. Dit zijn zaken die veel ernstiger zijn dan kauwgom, zoals:
- Herschrijven van de voorziening voor evenwichtige begroting om echt te worden over het financieel beheer van de staat
- De schuldvoorziening aanpakken die de staatsleningen beperkt - maar op de een of andere manier onze verpletterende pensioenschuld uitsluit
- Herziening van het deel van de lokale overheid om de belastinglimiet af te schaffen die heeft geleid tot een toename van eenheden van de lokale overheid
- Kleine en grote steden toestaan een door de kiezers goedgekeurde stadsgrondwet aan te nemen
- De pensioenclausule, die is geïnterpreteerd om de Algemene Vergadering ervan te weerhouden plannen te wijzigen zoals bijna alle andere staten dat kunnen
Dit zijn slechts enkele van de bepalingen van de staatsgrondwet van 1970 die ons in de problemen hebben gebracht en houden waarin we ons bevinden. En ze zijn net zo onaantastbaar als de kachelpijphoed van Abe Lincoln. Misschien kun je andere voorzieningen vinden die je razend maken.
In plaats van zelfs maar te proberen onze kernproblemen aan te pakken, biedt de politieke elite ons een belastingverhoging aan, gehuld in de valse verpakking van eerlijkheid. Er is niets grappigs of eerlijks aan de fiscale en politieke puinhoop waarin Illinois zich bevindt.
Sommigen vrezen dat het openstellen van de petitiebepaling Illinois in Californië zou veranderen, met lakens vol met door de kiezers geïnitieerde grondwetswijzigingen. Dat is een verkeerde keuze. Er zijn bestuursregelingen die halverwege de twee staten liggen. Op basis van wat we de afgelopen 50 jaar in Illinois hebben gezien, hoe zouden we slechter af kunnen zijn met meer keuze voor de burger?
Maar de politieke elite van Illinois vertrouwt kiezers geen keuze toe. Ze zullen niet de moeilijke beslissingen nemen en ze verschuilen zich achter de wijzigingsbepaling die de inwoners van Illinois de keuze ontneemt om te stemmen over wat belangrijk is voor ons, niet voor hen.
Was het niet een man uit Illinois die sprak over de regering van het volk, door het volk en voor het volk? Elke vierdeklasser heeft de kreet gehoord Geen belasting zonder vertegenwoordiging.
Mijn nee-stem op de getrapte inkomstenbelasting is mijn boodschap aan de regering: probeer niet door één wijziging in onze grondwet te sluipen totdat je zoveel andere gebreken hebt verholpen.
Ed Bachrach is oprichter van het Centre for Pension Integrity en co-auteur van The New Chicago Way: Lessons from Other Big Cities.
Brieven sturen naar letters@suntimes.com .
Хуваах: