De 15-jarige Dajon Gater was een vroegrijpe rapper. Hij werd neergeschoten aan het begin van het meest dodelijke weekend in Chicago dit jaar
Hij was erg lyrisch. Hij was goed met woorden. Hij zou diepgaande dingen zeggen.
Zelfs op de lagere school had Dajon Gater duidelijk muzikaal talent.
De normaal gesproken rustige 15-jarige zou zichzelf transformeren tijdens het optreden in het naschoolse programma Guitars over Guns.
Hij was een heel relaxte, relaxte man. En hij zou op het podium komen en veranderen in de coolste, soepelste kerel, zei zijn mentor Andre Daniels.
Zijn stem was altijd heel relaxed, maar dan zette hij de swag aan, zei Daniels, die optreedt als Add-2 en hielp bij het runnen van het rapprogramma van de organisatie in Bronzeville in 2017 en 2018.
Dajon werd afgelopen vrijdag doodgeschoten op de veranda van zijn huis in Lawndale. De politie zei dat twee gewapende mannen naderden en... opende het vuur kort voor middernacht in blok 3900 van West Lexington Street.
Dajon werd in zijn hoofd geschoten en naar het Mount Sinai Hospital gebracht, waar hij drie uur later stierf. Hij was onder 54 mensen die in het weekend in Chicago zijn neergeschoten , de dodelijkste van het jaar met minstens 12 doden.
Deze jongen was geweldig. Ik zweer het. pic.twitter.com/0b2pJxUzvg
— Toevoegen-2 (@ADD2theMC) 23 mei 2021
De politie zei dat de schietpartij van Dajon mogelijk een vergelding was voor een eerdere woordenwisseling, maar ging niet verder. In de woning werden twee hulzen gevonden. Niemand werd gearresteerd.
Dajons oudere neef zei dat hij een goede jongen was die soms gekke grappen maakte. Dajon is een jaar of twee geleden met zijn moeder en twee zussen naar Lawndale verhuisd, volgens de neef, die niet bij naam wilde worden genoemd.
Dajons muziekleraar raadde hem aan voor het naschoolse programma toen hij in de zesde klas zat, omdat hij gereserveerd was en het onwaarschijnlijk was dat hij alleen zou meedoen, volgens Andrew DeMuro, regionaal directeur van Guitars over Guns.
Hij was een rustige, jonge man, maar hij was buitengewoon lief en zachtaardig en wijs boven zijn leeftijd, zei DeMuro.
Een andere naschoolse mentor, rapper Marisol Velez, herinnert zich hem als een beetje eigenwijs, maar ook aardig.
Dajon was kleiner dan de meeste van zijn leeftijdsgenoten, maar in zekere zin groter dan zij, zei Velez, die rapt als Pinqy Ring.
Dajon en zijn collega's begonnen elke sessie met een emotionele check-in, waarbij elk lid één woord opsomde om hun dag te beschrijven. Die van Dajon was altijd positief.
Ik kan me niet herinneren dat hij in die kring zei dat hij zich negatief voelde. Hij was letterlijk een bal van energie, zei ze.
Velez zei dat ze er kapot van was door de dood van Dajon en dat ze video's van het naschoolse programma opnieuw heeft bekeken. De muziek en de video's vereeuwigen hem min of meer, zei ze.
Ik ga je missen jongen
— Toevoegen-2 (@ADD2theMC) 24 mei 2021
RIP Dajon Gater pic.twitter.com/7RTJCfdFiv
Het naschoolse programma leerde Dajon hoe hij liedjes en raps moest componeren, evenals de basisprincipes van geluidstechniek, zei Daniels. Dajon leerde microfoons instellen en tracks opnemen op een computer. Zijn klas schreef een vijf nummers tellende EP in het programma van Beethoven Elementary in Bronzeville.
Hij had altijd pakkende hooks, zei Daniels over Dajon, die vroegrijp was met een verrassende brede muzikale kennis.
Hij was zo gestructureerd met zijn raps en altijd verder dat we hem maar zoveel konden leren, zei Daniels. Hij had zijn eigen swag, erg chill en relaxed, maar hij was ook erg lyrisch. Hij was goed met woorden. Hij zou diepgaande dingen zeggen.
Dajon had een unieke schrijfstijl.
Je kunt bepaalde mensen niet echt vergeten, zei Daniels. Zoals wanneer het tijd was om raps te schrijven, hij ging naar een hoek en verstopte zich achter een boekenplank en schreef zijn raps aan een klein bureau. En ik herinner me dat ik zei: je kunt dit kleine hokje niet alleen hebben. Je moet die dingen delen. Hij had zoiets van, nee, nee, dat is mijn plek.
Daniels, die zijn eigen veilige ruimte runt, Haven Studios, zei dat het naschoolse programma Dajon en anderen een creatieve uitlaatklep gaf.
Daarom was het zo'n succes. De kinderen genoten echt van een ruimte die ze hun eigen ruimte konden noemen - waar ze gemeenschap met elkaar konden hebben en over bepaalde dingen konden praten ... het leven in het algemeen, zei Daniels. Dat zorgde ervoor dat ze terugkwamen - die gemeenschap.
Nadat Dajon stierf, haalde DeMuro zijn exit-vragenlijst van 2017 tevoorschijn, waarin de studenten werd gevraagd naar het enige dat ze zich van het programma zouden herinneren.
Toen hem werd gevraagd wat hij altijd zou onthouden, zei hij: 'Toen (mijn mentoren) ons leerden hoe we in onszelf moesten geloven wanneer we twijfelden. Dat was echt opbeurend en inspirerend. Het heeft me geleerd hoe ik op elk moment vertrouwen in mezelf kan hebben.'
Хуваах: