BRUIN: Verkoop van 'cubicle hotel' in Uptown brengt bewoners in gevaar
Honderd47 mannen wonen in het Wilson Men's Hotel - decennia lang een van de goedkoopste huisvestingsopties voor Chicago's down-and-out.
Op dinsdag werd het Uptown-gebouw verkocht aan een ontwikkelaar die van plan is de huurders te verwijderen en het vervallen flophouse te verbouwen om een meer luxe klantenkring aan te spreken.
Het probleem is, zoals altijd, wat er zal worden van degenen die daar wonen, sommigen die een zware strijd leveren om het gebouw als betaalbare huisvesting te behouden.
Ik wil niet verhuizen, zei Dave Hadamik, 63, een Wilson-inwoner van 17 jaar. Als ik meer geld had, zou ik er niet zijn. Maar ik niet. Ik kan geen opvang meer doen. Ik kan niet meer in de bosjes slapen.
Als iets hiervan bekend klinkt, zou het dat moeten zijn. Ik ging meer dan vier jaar geleden voor het eerst slaan om de Wilson te redden, gelegen op 1124 W. Wilson naast het Uptown CTA-station, zelf in het midden van een grote rehabilitatie.
The Wilson is een van de laatste twee cabinehotels van de stad, samen met The Ewing Annex, 422-26 S. Clark.
Cubicle-hotels onderscheiden zich van andere gebouwen met één kamer, of SRO-gebouwen, door hun kleine kamers, gescheiden door scheidingswanden met daarop een draadafrastering.
Vanwege het hekwerk noemen sommigen de faciliteiten kooihotels. Inderdaad, hun kooiachtige uiterlijk zorgt voor een algeheel somber bestaan voor bewoners, een compromis voor een liberaal toelatingsbeleid en huren die bij Wilson variëren van $ 340 tot $ 380 per maand.
Onder de huurders bevinden zich personen met problemen op het gebied van geestelijke gezondheid en middelenmisbruik en criminele achtergronden en anderen die gewoon alleen zijn en pech hebben. Velen zijn bejaard. Sommigen wonen er al meer dan 20 jaar.
In 2013 was Ald. James Cappleman (46e) en Ald. Brendan Reilly (42e) voerde aan dat het tijd was om de anachronistische faciliteiten als onmenselijk te beëindigen.
Maar de hotelgasten hadden andere ideeën. Ze realiseerden zich beter dan wethouders het tekort aan huisvestingsmogelijkheden voor mensen in hun omstandigheden en vochten terug met hulp van de Chicago Coalition for the Homeless. De wethouders trokken zich terug.
Nu heeft een stijgende vastgoedmarkt bereikt wat de voorgestelde verordening niet kon.
Jay Bomberg, de vorige eigenaar van Wilson, pleitte sterk voor het redden van de cabinehotels in 2013. Maar nu, vertelde hij me, moet hij verkopen omdat het bedrijf onhoudbaar is geworden, met te weinig huurders om het hoofd boven water te houden.
Tot teleurstelling van de bewoners verwierp Bomberg een bod van een non-profitteam dat het gebouw 100 procent betaalbaar wilde houden, en legde uit dat hij het niet eens kon worden met Interfaith Housing Development Corp. en Trilogy Inc.
Interreligieuze president Perry Vietti zei dat prijs niet zozeer een probleem was als de lange aanlooptijd die non-profitontwikkelaars zoals hij nodig hebben om financiering te verkrijgen, meestal door verschillende overheidsprogramma's samen te voegen.
Hij wilde dat het binnen 60 dagen klaar was. Ik heb zes tot negen maanden nodig, zei Vietti. Hij weet dat ik dat in mijn wereld niet kan.
Vietti zei dat hij hoopte het gebouw te veranderen in 120 SRO-appartementen van 300 vierkante meter door een extra verdieping toe te voegen aan het vier verdiepingen tellende gebouw.
Voor mij is het perfect voor conservering, zei hij. Ik denk dat we zeker financiering zouden hebben gekregen.
In plaats daarvan verkocht Bomberg aan Andy Ahitow, manager van City Pads LLC, dat gespecialiseerd is in marktconforme verhuur voor jonge professionals.
Ahitow is van plan het pand te verbouwen tot 75 tot 82 studio-appartementen, waarvan 20 procent als betaalbaar wordt gereserveerd - voor individuen met een jaarinkomen tot ongeveer $ 33.000. Dat zijn slechts 16 plekken op een plek die momenteel 10 keer zoveel beschutting biedt op een koude winternacht.
Bomberg zou de verkoopprijs niet bekendmaken, behalve om te zeggen dat deze minder was dan de $ 3.450.000 die hij in 2007 betaalde.
Cappleman zei dat hij de voorkeur had gegeven aan een koper die het gebouw zou hebben verbeterd en huurders had laten blijven. Maar hij zei dat City Pads belooft alle inwoners van Wilson te verhuizen naar echte woningen, niet naar opvangcentra voor daklozen.
Resident Tommie Hannah, 43, twijfelt en is van plan te blijven vechten.
Het kan een rattenhol in de muur zijn, zei Hannah. Maar raad eens, het is ons rattenhol in de muur, want dat is alles wat we hebben.
Хуваах: