BRUIN: Bank neemt oude wasserijeigenaar South Side mee naar de schoonmakers
De wasserette op 63rd en King Drive ziet er misschien niet uit voor een voorbijganger, maar het is Lloyd Hughes 'levenswerk van 50 jaar, zijn trots en vreugde.
Dat maakte het alleen des te pijnlijker toen een rechter van de federale faillissementsrechtbank het hem ontnam.
Ik zou graag uit dat raam springen, vertelde Hughes me even later buiten de rechtszaal op de zesde verdieping van het Dirksen Federal Building, waar zijn wereld instortte.
Hughes was pas 20 jaar oud in 1967 toen hij een oude, bakstenen autoreparatiegarage kocht en daar de wasserette opende met een kleine lening en wat hulp van zijn ouders, eigenaren van een nabijgelegen nachtclub.
Hij leerde hoe hij de machines zelf kon repareren, hoe hij kon voorkomen dat het gespuis op zijn stoep zou rondhangen en hoe hij heel veel munten moest beheren.
Wat Hughes begon als de Woodlawn COIN-OP Cleaners and Laundry is nu Laundryworld, met 155 ultramoderne wasmachines en drogers. Hij was een zeldzame overlevende onder Afro-Amerikaanse bedrijven in die tijd.
Op woensdag kon de 70-jarige Hughes echter alleen maar hulpeloos toekijken toen de Amerikaanse faillissementsrechter A. Benjamin Goldgar beval dat zijn bedrijf in hoofdstuk 7 faillissement werd geplaatst voor liquidatie.
Hughes leek in shock te raken.
Edelachtbare, mag ik iets zeggen? vroeg hij nadat de rechter en advocaten hun zegje hadden gedaan. Uw bestelling betekent letterlijk dat ik failliet ben.
Ik denk dat dat al een tijdje zo is, meneer, zei Goldgar. Ik heb een bank die niet betaald is.
Maar zelfs toen de rechter sprak, was de wasserij van Hughes nog steeds open voor zaken en bedient hij buurtbewoners zoals het al 50 jaar dagelijks doet, een nette, goed onderhouden zaak in een worstelende South Side-gemeenschap.
Aan de overkant van de straat is de Parkway-tuinen woningbouw. Onder de gesloten bedrijven in het blok zijn een McDonald's en Walgreen's - een maatstaf voor de uitdagingen op die locatie. Nu: nog een slachtoffer.
De buurt echt gaat lijden, probeerde Hughes de rechter te vertellen, waarbij hij zich beroept op zijn Afro-Amerikaanse klantenkring en zijn eigen status als een oude zwarte zakenman.
Dit heeft niets te maken met de kleur van iemands huid. De enige kleur die hier telt is groen, Goldgar vertelde Hughes. Dat is wat de bank wil.
Inland Bank and Trust is de bank in kwestie, hoewel Hughes nooit geld heeft geleend van Inland.
Maar in 2010 ontving hij een Small Business Administration-lening van $ 625.000 via First Choice Bank in Genève voor een ingrijpende verbouwing van zijn faciliteit.
First Choice mislukte en Inland kocht in 2011 zijn leningen en deposito's van de FDIC, inclusief de schuld van Hughes, die op dat moment een goede reputatie had.
Maar Hughes zei dat hij problemen begon te krijgen met het maken van de betalingen toen het bedrijf afnam, dus probeerde hij opnieuw te onderhandelen over de leningsvoorwaarden.
Inland toonde aanvankelijk interesse om dit te doen, zei Hughes. Maar naarmate de zaak voortduurde en Hughes achterop raakte, besloot de bank om beslag te leggen.
In een federale rechtszaak die in 2015 werd aangespannen, beschuldigde Hughes Inland ervan hem raciaal te discrimineren door opzettelijke vertragingen en het niet wijzigen van de lening. De Amerikaanse districtsrechter Matthew Kennelly oordeelde in het voordeel van de bank en verwierp de rechtszaak vorige maand nadat de advocaten van Hughes zich terugtrokken uit de zaak.
Vorig jaar vroeg Hughes ook federale faillissementsbescherming aan onder Hoofdstuk 11, in de hoop om betere leningsvoorwaarden te onderhandelen als onderdeel van een reorganisatie. De onderneming heeft geen andere achterstallige schulden.
Maar eerder deze maand kwam Hughes in aanraking met de faillissementsrechtbank door een reparatierekening voor de wasapparatuur te betalen zonder voorafgaande toestemming.
Als gevolg hiervan hebben de advocaten van Inland er bij Goldgar op aangedrongen het faillissement om te zetten in Hoofdstuk 7, waardoor een curator de activa van het bedrijf en het onderpand voor leningen kan verkopen. Dat kan het huis van Hughes in West Chesterfield zijn en het leegstaande huis van zijn inmiddels overleden ouders.
John Redfield, de advocaat van Hughes, zei dat het belangrijkste belang van de bank is om de SBA-garantie van ongeveer $ 480.000 te innen.
De ironie is dat Hughes misschien een betere kans had gehad om opnieuw over zijn lening te onderhandelen als hij deze oorspronkelijk niet via de SBA had verkregen.
Er was nog meer ironie toen ik Hughes terugreed naar Laundryworld na de faillissementshoorzitting.
Op datzelfde moment, aan de overkant van de straat, hield gouverneur Bruce Rauner een persconferentie om te openen Rev. Corey Brooks' nieuwe Project HOOD Leadership and Economic Development Center in de voormalige Walgreen's.
Een van de doelen van het centrum: het stimuleren van ondernemerschap in minderheden.
Op donderdag was Laundryworld gesloten en ondernemer Hughes doorliep wanhopig scenario's die hem in staat zouden kunnen stellen opnieuw te openen.
Dit is 50 jaar werk, vertelde hij me. Ik geef het niet zonder slag of stoot op.
Helaas voor hem is er een bank die niet is betaald.
VERWANT:
• Mitchell: Parkway Gardens ground zero voor Chicago's geweld, 14 februari 2017
• Het gevaarlijkste blok in Chicago, ooit de thuisbasis van Michelle Obama, 2 november 2014
Хуваах: