'The Public'-film onderzoekt de rol die bibliotheken spelen bij het dienen van daklozen
Wanneer sociale problemen worden genegeerd, verdwijnen ze niet zomaar. Ze zullen uiteindelijk overlopen in de eigen ruimtes.
Dat is de boodschap van Emilio Estevez' meest recente project The Public, de regisseursfilm - meer dan tien jaar in de maak - die een groep dakloze klanten in een bibliotheek in Cincinnati volgt die een nachtelijke sit-in organiseren en weigeren de bittere kou in te gaan.
Dit zijn niet de gemakkelijkste films om gemaakt te worden, maar als je ze eenmaal klaar hebt en ze voor een publiek plaatst. … Ik voel me een stuk minder gek, alsof de afgelopen 12 jaar niet voor niets zijn geweest. Omdat dit een verhaal is dat verteld moet worden, zei Estevez vorige maand na een vertoning van de film in het Davis Theatre.
Terwijl de sit-in voortduurt, neemt de inzet toe als politie, politici en de pers hun ogen richten op de bibliotheek en bibliothecaris Stuart Goodson, gespeeld door Estevez, die zichzelf binnen bevindt wanneer het protest begint.
Estevez zei dat hij hoopte een genuanceerder beeld van dakloosheid te laten zien dan vaak wordt afgebeeld, zoals blijkt uit het scala aan persoonlijkheden van de personages. Hij bracht ook daklozen die in Cincinnati wonen binnen als figuranten in de film, die vrijdag in de bioscoop verschijnt.
Maar als je naar het publiek luistert terwijl ze naar de film kijken, wist je misschien niet dat The Public zo'n serieus onderwerp aanpakte. De opbeurende feelgoodfilm hield de meer dan 150 mensen bij de vertoning van maart twee uur lang aan het lachen en applaudisseren - vooral in de laatste 20 minuten, waarvan Estevez waarschuwde om niet te bederven.
Hoewel de film zich een paar uur verderop in Ohio afspeelt, zei Estevez dat het probleem dat de film aanpakt niet beperkt is tot één staat. Het Chicago Public Library-systeem is een van de vele in het hele land die een maatschappelijk werker hebben aangenomen, aangezien de ruimtes blijven dienen als wat Estevez de facto daklozenopvang noemde.
Voor die maatschappelijk werkers en bibliothecarissen, van wie sommigen aanwezig waren bij de Chicago Coalition for the Homeless-sponsored screening, zei Estevez dat hij wil dat de film de aandacht vestigt op de grote verantwoordelijkheden die vaak alleen op hen rusten.
Gebruik deze film om uw werk gemakkelijker te maken, om de gesprekken te bevorderen, zei hij. Dat is waar ik op hoop.
Estevez schittert naast Alec Baldwin, Christian Slater, Taylor Schilling, Gabrielle Union en de in Chicago wonende hiphopartiest Che Rhymefest Smith.
Smith, wiens personage Big George dakloos is, zei dat het onderwerp van de film hem aansprak.
Zijn vader, die hij niet kende toen hij opgroeide, had tientallen jaren te maken met dakloosheid en toen de twee voor het eerst werden geïntroduceerd, was een openbare bibliotheek de ontmoetingsplaats.
Dit was de plek - naast het park of de daklozenopvang - waar hij voelde dat hij de waardigheid had om zijn zoon te ontmoeten, zei Smith na de vertoning.
Smith schreef ook drie originele nummers voor de film.
Tijdens de opnames was hij een nummer aan het produceren en aan het rappen toen een jonge vrouw binnenkwam om de kamer schoon te maken. Terwijl Smith doorging met rappen, begon ze middenin te huilen.
Jij rapt over dakloosheid en ik ben dakloos, zei Smith, zei de vrouw tegen hem.
Het bracht me gewoon tot het inzicht dat dakloosheid niet alleen rafelige kleding is, op straat. Dakloosheid is de werkende armen, het zijn mensen die in hun auto slapen, het zijn mensen die op de bank surfen - dat is de afhaalmaaltijd.
Хуваах: