Terugwerkend aan een duimblessure raakte verdediger Seth Jones gefrustreerd door zijn 'hit-or-miss'-spel voor Blackhawks

Melek Ozcelik

Jones legt zichzelf veel druk op en vindt dat hij niet aan die verwachtingen heeft voldaan. Maar vooral nu Jones' duim in een spalk zit, wil coach Luke Richardson dat hij zijn spel vereenvoudigt in plaats van te veel te proberen.

  Seth Jones schaatst met de puck.

Blackhawks-verdediger Seth Jones speelde onlangs met zijn rechterduim geïmmobiliseerd in een spalk.



Jamie Sabau/Getty Images



NEW YORK - De afgelopen twee weken is Blackhawks-verdediger Seth Jones er niet in geslaagd zijn voorheen gebroken rechterduim op zijn stick te plaatsen. In plaats daarvan zit het ''recht naar buiten'' in een spalk.

Dat zal ook de komende twee weken het geval zijn.

Ja, hij had hetzelfde idee dat iedereen logischerwijs zou hebben: waarom geen gebogen spalk maken om hem op zijn plaats op de stok te vergrendelen? Maar dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan.



''We hebben geprobeerd er een te maken'', zei een grinnikende Jones vrijdag. ‘Ze kneden het en ze bogen het een beetje. Maar ze willen niet dat het te veel beweegt.’’

Om slechts vier van de vijf vingers van zijn dominante hand te kunnen gebruiken, waren er wat aanpassingen nodig. Voordat hij op 23 november tegen de Stars terugkeerde naar de line-up, had Jones er maar een paar dagen mee geoefend. Dat vereiste dat die aanpassingen meestal on the fly moesten worden gemaakt.

Maar hij kan tenminste spelen. En volgens een andere röntgenfoto van een paar dagen geleden geneest zijn duim in ieder geval zoals gepland.



'' Het is een beetje raar als je je hand van [de stick] haalt en hem er weer op doet, '' zei Jones. ‘‘Het kan vast komen te zitten in gevechten en zo, wat niet goed voelt. Maar het is wat het is.’’

Jones heeft zijn gebruikelijke enorme werkdruk hervat, met een gemiddelde van 24 minuten en 49 seconden ijstijd gedurende zijn eerste vijf wedstrijden terug.

In zijn eerste twee wedstrijden vonden Jones en coach Luke Richardson dat hij erg goed speelde. Maar in de volgende twee - verliezen voor de Jets en Oilers - was zijn aanhoudende roest na bijna een maand missen duidelijker. Hij was een min-zes in die twee wedstrijden samen.



''We hebben de afgelopen paar wedstrijden met hem gesproken over het feit dat hij misschien te snel en te vaak te veel in de aanval probeert te komen'', zei Richardson vrijdag. ''[Hij zou] zich meer moeten concentreren op verdedigen met zijn zware stick en het doden van acties en het starten van de rush in plaats van misschien proberen vooruit te komen en de rush te leiden. [Op die manier] kunnen we een beetje meer geluid hebben, voor het geval er een hapering is en we de puck er niet uit krijgen of als hij over iemands stick stuitert.''

Jones werd ook in een aantal moeilijke situaties achtergelaten - door de kapitein Jonathan Toews' dubbele knijpfouten - als de enige Hawks-speler terug tegen twee-tegen-één rushes door de Oilers in de derde periode woensdag.

Desalniettemin vond Richardson dat Jones die gevallen ook beter had kunnen verdedigen. Hij stelde voor dat Jones dichter naar de puck-drager zou moeten drijven - in plaats van halverwege tussen de twee aanvallers te blijven - en een halve seconde later zou glijden, zodra de stormloop dichter bij het net komt. Die veranderingen zouden tegenstanders kunnen verleiden om te schieten in plaats van te passen.

Jones begon zaterdag met een score-kansverhouding van 41,4% op het ijs van vijf tegen vijf, het slechtste cijfer van zijn carrière en stond op de 160e plaats van de 178 verdedigers in de hele competitie. Hij produceerde zelf meer scoringskansen - 3,7 per 60 minuten bij vijf-tegen-vijf, tegen 2,8 vorig seizoen - maar tegenstanders genereerden ook veel meer tegen hem.

En in de overwinning van de Hawks zaterdag tegen de Rangers, scoorde hij twee powerplay-assisten, maar de Rangers noteerden nog steeds een 15-3 score-kansvoordeel tijdens zijn vijf-tegen-vijf tijd.

Die lelijke cijfers zijn grotendeels niet zijn schuld. Iedereen in het team heeft geavanceerde statistieken die in verschillende mate verschrikkelijk zijn. Maar de worstelingen en fouten die eraan hebben bijgedragen, wegen wel op hem.

Ondanks de verbouwing weet Jones dat hij een Hawk is voor de lange termijn vanwege zijn enorme contract. Sinds hij bij het team kwam, heeft hij niet veel succes gehad, zowel individueel als teamgewijs. En dat zit hem dwars.

''Er zal altijd druk zijn'', zei hij. ‘Ik leg mezelf druk op. Ik ben mijn grootste criticus om elke avond een van de topspelers in dit team te zijn. Persoonlijk denk ik niet dat ik dat tot nu toe heb waargemaakt.

'Ik ben een professionele atleet. Ik ben hierheen gehaald om een ​​klus te klaren, en ik ben er tot nu toe wisselvallig in geweest. Gewoon consistenter zijn, zal [mij] beter maken. [Ik leg] niet alle lasten op mezelf, maar een groot deel ervan zeker.''

Jones heeft tijdens zijn carrière geleerd hoe hij met die druk en zelfkritiek om moet gaan zonder zich erdoor te laten overweldigen. Toch zou het onbewust kunnen bijdragen aan zijn recente neiging om elke dienst te veel te doen. En vooral terwijl hij beperkt blijft door zijn duim, kan het verstandig zijn om zijn spel te vereenvoudigen.

''Ik denk niet dat hij naar de offensieve kant moet leunen'', zei Richardson. ''Hij heeft het vermogen om zo goed het ijs op en af ​​te gaan dat hij zijn positie goed en hard kan spelen en tegen de toplijnen van het andere team en toch aanvallend kan toevoegen.''

Хуваах: