Peter Green, Fleetwood Mac-gitarist, sterft op 73-jarige leeftijd
Het advocatenkantoor Swan Turton maakte het overlijden zaterdag bekend in een verklaring. Er staat dat hij vredig in zijn slaap is overleden.
LONDEN - Peter Green, de behendige bluesgitarist die de eerste incarnatie van Fleetwood Mac leidde in een carrière die werd ingekort door psychedelische drugs en psychische aandoeningen, is op 73-jarige leeftijd overleden.
Een advocatenkantoor dat zijn familie vertegenwoordigt, Swan Turton, maakte het overlijden zaterdag bekend in een verklaring. Er stond dat hij dit weekend vredig in zijn slaap stierf. De komende dagen zal een nadere verklaring worden afgegeven.
Green was voor sommige luisteraars de beste van de Britse bluesgitaristen van de jaren zestig. B.B. King zei ooit dat Green de liefste toon heeft die ik ooit heb gehoord. Hij was de enige die me het koude zweet bezorgde.
Green maakte ook indruk als componist met Albatross en als songwriter met Oh Well en Black Magic Woman.
Hij crashte uit de band in 1971. Toch zei Mick Fleetwood in een interview met The Associated Press in 2017 dat Green het leeuwendeel van de eer voor het succes van de band verdient.
Peter werd gevraagd waarom hij de band Fleetwood Mac noemde. Hij zei: 'Nou, weet je, ik dacht dat ik misschien op een gegeven moment verder zou gaan en ik wilde dat Mick en John (McVie) een band hadden.' Einde van het verhaal, uitleggend hoe genereus hij was, zei Fleetwood, die Green beschreef als een uitblinker in een tijdperk van geweldig gitaarwerk.
Green was zelfs zo fundamenteel voor de band dat het in de begintijd Peter Green's Fleetwood Mac heette.
Peter Allen Greenbaum werd geboren op 29 oktober 1946 in Londen. Het geschenk van een goedkope gitaar zette de 10-jarige Green op een muzikaal pad.
Hij was amper tieners toen hij in 1966 zijn eerste grote doorbraak beleefde en Eric Clapton verving in John Mayall's Bluesbreakers - aanvankelijk voor slechts een week in 1965 nadat Clapton abrupt vertrok voor een Griekse vakantie. Clapton stopte kort daarna voorgoed en Green deed mee.
In de Bluesbreakers werd hij herenigd met Mick Fleetwood, een oud-collega in Peter B's Looners. Mayall voegde kort daarna bassist McVie toe.
De drie vertrokken het jaar daarop en vormden de kern van de band die aanvankelijk werd aangekondigd als Peter Green's Fleetwood Mac met (gitarist) Jeremy Spencer.
Fleetwood Mac debuteerde in de zomer van 1967 op het Britse Blues- en Jazzfestival, wat leidde tot een platencontract en vervolgens een gelijknamig eerste album in februari 1968. Het album, met daarop Long Grey Mare en drie andere nummers van Green, bleef 13 maanden in de Britse hitlijsten.
De vroege albums van de band waren zware blues-rock-affaires gekenmerkt door Green's vloeiende, suggestieve gitaarstijl en grindachtige zang. Opmerkelijke singles waren onder meer Oh Well en de Latin-smaak Black Magic Woman, later een hit voor Carlos Santana.
Maar naarmate de band floreerde, werd Green steeds grilliger, zelfs paranoïde. Drugs speelden een rol bij zijn ontrafeling.
Tijdens een tournee in Californië maakte Green kennis met Augustus Owsley Stanley III, de beruchte leverancier van krachtige LSD aan The Grateful Dead en Ken Kesey, de antiheld uit Tom Wolfe's boek The Electric Kool-Aid Acid Test.
Hij slikte veel zuur en mescaline rond dezelfde tijd dat zijn ziekte zich steeds meer begon te manifesteren, zei Fleetwood in 2015. We waren ons niet bewust van wat schizofrenie in die tijd was, maar we wisten dat er iets mis was.
Green Manalishi, Green's laatste single voor de band, weerspiegelde zijn verdriet.
In een interview met Johnny Black voor Mojo magazine zei Green: Ik droomde dat ik dood was en ik kon me niet bewegen, dus vocht ik me een weg terug in mijn lichaam. Ik werd wakker en keek om me heen. Het was erg donker en ik merkte dat ik een nummer aan het schrijven was. Het ging over geld; 'The Green Manalishi' is geld.
In enkele van zijn laatste optredens met de band droeg hij een monniksgewaad en een kruisbeeld. Uit angst dat hij teveel geld had, probeerde hij andere bandleden over te halen hun verdiensten aan goede doelen te geven.
Green verliet Fleetwood Mac voorgoed in 1971.
Tijdens zijn afwezigheid boekte de nieuwe line-up van de band, met onder meer Christine McVie, Stevie Nicks en Lindsey Buckingham, enorm succes met een meer popachtig geluid.
Green werd in 1977 opgesloten in een psychiatrisch ziekenhuis na een incident met zijn manager. Getuigenis in de rechtbank zei dat Green om geld had gevraagd en vervolgens had gedreigd uit de ramen van het kantoor van de manager te schieten.
Green werd later in het jaar vrijgelaten en trouwde in 1978 met Jane Samuels, een Canadese. Ze kregen een dochter, Rosebud, en scheidden het jaar daarop. Green heeft ook een zoon, Liam Firlej.
Green keerde terug naar optreden in de jaren 1990 met de Peter Green Splinter Group.
In 1998 werd hij opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame, samen met andere voormalige en huidige leden van Fleetwood Mac.
Хуваах: