In 2006, Plakken noemde hem een van de 100 beste levende songwriters. Josh Ritter kan inderdaad liedjes schrijven. Over zowat elk onderwerp dat in zijn hoofd opkomt - of in zijn hart. En dat omvat alles, van raketsilo's tot Egyptische mummies. Om nog maar te zwijgen van liefde en verdriet.
Na wat sommigen in 2011 een verwoestende scheiding noemden, bracht Ritter The Beast in Its Tracks (2013) uit, een enorm intieme, emotionele en (verrassend) opbeurende reis door krachtige verhalen van hoop, zelfs tijdens de donkerste momenten van het leven. Het was een soort catharsis, een autobiografische reis die hij zelden maakte bij het schrijven van liedjes.
In 2015 kwam Sermon on the Rocks, een album dat hij beschreef als iets groots willen maken. Ik wilde dat het hard zou slingeren. Ik wilde door het sleutelgat van de dood gluren. Ik wilde dat mijn monster zou vluchten.
Ritter heeft nooit achterom gekeken.
Ik denk dat er in verhalen een punt is waarop de teksten ondergeschikt zijn aan het verhaal, aan wat er op dit moment door mijn hoofd gaat, zegt Ritter tijdens een recente telefoonchat. Ik heb deze geweldige kans gekregen om muziek te schrijven voor de kost en ik wil het gewoon goed doen.
JOSH RITTER & DE ROYAL CITY BAND
Wanneer: 19.00 uur 9 november
Waar: The Vic, 3145 N. Sheffield
Tickets: $ 32,50- $ 129 (18+)
Informatie: ticketfly.com
Bij Gathering gaat Ritter een nieuw hoofdstuk in zijn leven in en laat hij zijn woorden en muziek spreken. Gospel, folk en pop voeden allemaal de oprechte nummers van het album.
Elke plaat is voor mij een instinctieve reactie op de vorige, voegt Ritter toe. Tussen 'Sermon on the Rocks' en 'Gathering' werkte ik met Bob Weir van [the Grateful Dead] aan zijn plaat [Blue Mountain] en wat ik echt van die ervaring leerde, was het proces [van hoe Weir muziek maakt] te zien. . Ik heb geleerd heel veel .
[Vóór dat project] werd ik behoorlijk gedreven door te denken dat ik altijd wist wat ik moest doen. Met 'Gathering' probeerde ik de ruimdenkendheid van [Bob] naar mijn eigen spullen te brengen en zoveel mogelijk ideeën te [verzamelen]. Het was heel leuk. Een van de nummers op Gathering is het duet van Ritter met Weir op 'When Will I Be Changed'.
Opgegroeid in een zeer religieus gezin in Moskou, Idaho, zegt Ritter dat zijn vroege vocabulaire gevuld was met religieuze onderwerpen en metaforen. Ik voel die subtekst in mijn muziek, zegt Ritter. Al vroeg werd ik diep blootgesteld aan hymnen. Als je erover nadenkt, zijn hymnes een vorm van populair lied. Ze vertellen de Amerikaanse geschiedenis, een manier om ons verleden te volgen.
De nummers op Gathering zijn erg in het heden en vinden Ritter op een goede plek in zijn leven, emoties onthullend die hij niet langer kon bevatten.
Ik heb echt het gevoel dat ik kon praten over sommige gevoelens die ik had. Ik heb geleerd dat het heel goed is om die gevoelens eruit te hebben. [Het is alsof] een heleboel dingen op je zolder hebben die maar blijven groeien en je moet deze dingen gewoon uit je leven halen.
Voor deze tour heeft Ritter zich omringd met enkele van zijn beste vrienden en muzikale bondgenoten in de vorm van de Royal City Band - Zack Hickman (bas, gitaar, tuba, strijkers), Sam Kassirer (piano, keyboards, orgel, accordeon), Austin Nevins, (gitaar, lapsteel, zang) en Liam Hurley (drums, percussie). De chemie is gewoon geweldig. We hebben zo'n goede tijd [op het podium] nu.
Hij toert ook met zijn gezin, waaronder zijn aanstaande vijfjarige dochter, Beatrix. Vader zijn heeft zijn leven en zijn leven onderweg geïnformeerd.
Ik ben al 20 jaar op tournee, dus als er iemand nieuw met je op pad gaat, merk je dingen op die je als vanzelfsprekend beschouwde. Zo is het hebben van een kind, zegt de 41-jarige. Je hebt een nieuwe kleine persoon die de wereld voor het eerst ziet en het zorgt ervoor dat je dingen gaat waarderen.
Ze laat zich niet gek maken, vervolgt Ritter lachend als hem wordt gevraagd of zijn dochter zijn liedjes leuk vindt. Ze vindt het nog steeds leuk. Ik heb tenminste nog steeds haar respect.
Хуваах: