Maureen Monroe-Barron, creatieveling die overal sporen achterliet, van lagere scholen tot reclamebureaus in Detroit, overleden op 62-jarige leeftijd
Maureen Monroe-Barron benaderde alles in het leven met verve, van het helpen van haar twee dochters met het ontwerpen van diorama's voor schoolprojecten tot het organiseren van een onconventioneel etentje met een menu gebaseerd op een film.
Maureen Monroe-Barron benaderde alles in het leven met verve, van het helpen van haar twee dochters met het ontwerpen van diorama's voor schoolprojecten tot het organiseren van een onconventioneel etentje met een menu gebaseerd op een film uit 1996.
Ze had een manier om de mensen om haar heen te overtuigen om mee te gaan met het idee en te zien wat er zich ontwikkelt, en mijn god, het zag er altijd geweldig uit, zei haar man John Barron, een voormalig hoofdredacteur en uitgever van de website.
Mevrouw Monroe-Barron overtuigde ooit de beheerders van de St. Giles Catholic School om haar een extravagant decor te laten ontwerpen voor de bandconcerten van de lagere school nadat ze een paar optredens van haar twee dochters had bijgewoond en vond dat deze kinderen een meer dramatische enscenering verdienden dan alleen maar binnen te zitten. ... klapstoelen, herinnerde haar man zich.
Het had gewoon een simpele achtergrond kunnen zijn die werd opgehouden door een paar plastic buizen of zoiets. Maar dat was niet de stijl van mevrouw Monroe-Barron.
In plaats daarvan creëerde ze een prachtige toneelopstelling met vijf houten pylonen van 9 voet die ze drapeerde met kleurrijke stoffen die afhankelijk van het seizoen zouden veranderen.
We moesten een team van drie of vier jongens hebben... die elke keer als er een concert was in elkaar zetten en weer uit elkaar halen, zei haar man. Dit is waarschijnlijk de enige basisschoolband die roadies nodig had.
Mevrouw Monroe-Barron, een bekroond creatief directeur die overal haar sporen heeft achtergelaten, van lagere scholen tot reclamebureaus in Detroit, stierf onverwachts op 20 september in Fort Myers, Florida, zei haar familie. Ze was 62.
Geboren in Milwaukee in 1958, manifesteerden de artistieke bezigheden van mevrouw Monroe-Barron zich op de middelbare school. Ze deinsde er nooit voor terug om iedereen te vertellen over het blauwe lint dat ze won op de Wisconsin State Fair voor een sculptuur die ze maakte toen ze 17 was.
De keramische vaas is nog steeds te zien en rust in een dressoir boven de favoriete stoel van haar man in de woonkamer. Het is slechts een van haar vele kunstwerken die worden tentoongesteld in het huis van haar familie in Oak Park.
Mevrouw Monroe-Barron studeerde in 1976 aan de Marquette University, waar ze vier jaar later afstudeerde met een graad in journalistiek en een focus op reclame. Ze ontmoette haar toekomstige echtgenoot tijdens een nieuwe studentenreceptie die een van de eerste weken op de campus werd georganiseerd door de school voor journalistiek.
Het klikte meteen tussen ons, zei John Barron. Ze had een grote, open vriendelijke glimlach en was erg boeiend.
Zij was interessant, en hij was geïnteresseerd. De twee gingen door met daten tijdens de universiteit en mevrouw Monroe-Barron verhuisde na haar afstuderen met John Barron naar de omgeving van Chicago. Ze werkte als artdirector bij verschillende vakbladen.
Pas toen ze naar Detroit verhuisde, spreidde ze haar vleugels echt uit in de reclame.
Mevrouw Monroe-Barron werkte bij twee van de grootste reclamebureaus van Motor City: Campbell Ewald en Ross Roy. Ze hielp bij het maken van nationale print- en tv-advertenties voor de nieuwe modellen van Chevrolet en speelde een grote rol in de campagne voor de Chevy Corsica in de jaren tachtig, zei haar man.
Na dagenlang buiten de staat video's en foto's te hebben gemaakt voor de advertentiecampagne, organiseerde mevrouw Monroe-Barron een Academy Awards-watchparty bij haar thuis. Ze kwamen echter niet bijeen om te zien wie de beste acteur en actrice won.
Ze was erg opgewonden toen de tv-advertentie waaraan ze werkte … debuteerde op de Oscar-uitzending, zei John Barron. We bleven wachten - elke keer dat er een reclameblok was, 'OK, is dit wanneer het zal zijn? Is dit wanneer het zal zijn?' En toen kwam het eindelijk, en iedereen juichte en de telefoon begon te rinkelen.
Mevrouw Monroe-Barron startte haar eigen bedrijf, Prairie Creative, nadat zij en haar man in 1995 naar Oak Park waren verhuisd. In de loop der jaren ontwikkelde ze een groot aantal klanten terwijl ze een breed scala aan diensten aanbood, van branding tot design.
In haar vrije tijd hield ze van schilderen, schetsen en schrijven. Ze had ook een passie voor koken en vond het leuk om nieuwe recepten te testen en te experimenteren met verschillende ingrediënten.
Alles wat we proefden, vonden we allemaal geweldig; ze dacht zelden dat ze het had genageld, zei haar man. Er was een bepaalde norm dat ze een visie had voor de maaltijd die ze nooit had gevoeld dat ze die had bereikt, maar we klaagden niet.
Mevrouw Monroe-Barron organiseerde ooit een etentje met een menu geïnspireerd op Big Night, een film over twee broers die een Italiaans restaurant runnen en die een groot evenement plannen met ongelooflijk eten.
Dat was gewoon een beetje de manier waarop ze dacht, weet je, 'Laten we iets anders doen, een beetje leuker, een beetje ambitieuzer en iets met een verhaal erachter,' zei John Barron.
John Barron zei dat zijn vrouw een geweldige partner en persoon was om het leven mee te delen. De twee vulden elkaar perfect aan, hoewel ze een tegengestelde benadering van dingen hadden.
John Barron is een zichzelf beschreven off-the-rackguy. Ondertussen was zijn vrouw altijd op zoek naar een extra stap, altijd iemand die niet op zoek was naar de gemakkelijke oplossing voor elk probleem. Als er een betere, interessantere manier was om tot een conclusie te komen, was ze er helemaal voor om dat te proberen, zei hij.
Mevrouw Monroe-Barron laat haar man, twee dochters - Neala Barron en Bryna (Nelson) Worner - en kleindochter Ella Worner na. Ze heeft ook haar vader Thomas Monroe en twee broers, Todd en Jon Monroe, overleefd. Ze werd in de dood voorafgegaan door haar moeder Joan Monroe en broer Patrick Monroe.
Een uitvaartmis is gepland voor zaterdag om 10.00 uur in de St. Giles Catholic Church in Oak Park. Aansluitend is er een receptie in Café Citrine.
Хуваах: