Greta Gerwig maakt 'Little Women' fris en relevant
De grappige, ontroerende bewerking van de schrijver-regisseur respecteert de populaire roman, maar geeft deze vrouwen uit de jaren 1860 een houding die actueel lijkt.
Ik ben van plan om mijn eigen weg in de wereld te vinden.
Niemand maakt zijn EIGEN weg, en zeker geen vrouw. — Uitwisseling tussen Jo March en haar tante in Little Women.
Als alles wat je me vertelde over Little Women was: Ze maken een andere versie van 'Little Women', dan kan ik niet doen alsof ik de dagen zou hebben afgeteld in de Google-agenda.
Niet dat ik het materiaal niet bewonder. Het is gewoon dat we VEEL Little Women-films en tv-aanpassingen hebben gehad, waaronder twee stomme films in de jaren 1910, films in 1933, 1949 en 1994, verschillende BBC-inzendingen, een tv-miniserie uit 1978, enz., enz.
Columbia Pictures presenteert een film geschreven en geregisseerd door Greta Gerwig, gebaseerd op de roman van Louisa May Alcott. Beoordeeld PG (voor thematische elementen en kort roken). Speelduur: 135 minuten. Opent 25 december in lokale theaters.
Ah, maar als je me zou vertellen dat de laaiend getalenteerde Greta Gerwig (Ladybird) deze bewerking van de klassieke roman van Louisa May Alcott zou schrijven en regisseren, en de cast zou bestaan uit Saoirse Ronan, Emma Watson, Florence Pugh, Laura Dern, Meryl Streep en Timothee Chalamet - nou, daar gaan we.
En nu ik elk frame van deze frisse en unieke en toch prachtig respectvolle kijk op een van de meest gefilmde romans in de filmgeschiedenis heb gezien en ervan heb genoten, ben ik verheugd te kunnen melden dat dit misschien wel de beste Little Women tot nu toe is, en het is een van mijn absoluut favoriete films van het jaar.
Door het wonderbaarlijk creatieve prisma van Gerwig is het alsof we de zusjes March voor de allereerste keer ontmoeten, en we worden meteen meegesleept in een prachtig gefilmd, waanzinnig grappig, diep ontroerend en, ja, versterkend verhaal met thema's die sommige 150 jaar na de periode van deze gebeurtenissen.
Amusement
De beste entertainmentverhalen, functies en must-read-recensies die wekelijks naar u worden verzonden.
AbonnerenIn de roman variëren de maart-meisjes in de leeftijd van 12 tot 16 aan het begin van het verhaal. Volgens Gerwig zijn het in het begin al jonge vrouwen (hoewel ze jonger zijn in flashbacks).
Wanneer we Jo March (de onschatbare Saoirse Ronan in weer een andere nominatie-waardige uitvoering) ontmoeten, is ze een getalenteerde maar worstelende schrijver die haar verhalen moet versimpelen om de traditionele en seksistische mores van de periode van 1860 te sussen.
(Tracy Letts is een scène-stealer als de rigide chauvinistische redacteur die woedend is over het idee dat een verhaal zou kunnen eindigen ZONDER dat de heldin ware liefde vindt. Maak het kort en pittig, zegt hij tegen Jo, en als de hoofdpersoon een meisje is, zorg ervoor dat ze aan het einde getrouwd is.)
Ondertussen is Meg van Emma Watson, ooit een aspirant-actrice met enig talent, gelukkig getrouwd en heeft ze twee kinderen, maar ze kan niet ontkennen dat het leuk zou zijn als de familie zich de mooiere dingen in het leven zou kunnen veroorloven, en Amy van Florence Pugh woont in Parijs met de verwaande, rijke tante van de meisjes (Meryl Streep, die het uit het park gooit zoals je zou verwachten). Amy studeert kunst, raakt gefrustreerd door haar beperkingen - en voelt zich romantisch aangetrokken tot een oude vriend.
Dan is er Beth (Eliza Scanlen), die nog steeds thuis is bij de moeder van de meisjes (Laura Dern), en zich binnenkort niet lekker zal voelen. (De vader van de meisjes, gespeeld door Bob Odenkirk in een ietwat schokkend stuk casting, helpt de zaak van de Unie in de burgeroorlog.)
Ronan, Watson, Pugh en Scanlen hebben een opmerkelijke, oprecht zusterlijke dynamiek in al hun scènes, van de lichtste, gekste escapades tot de momenten van echt drama. Hun maniertjes en spraak zijn niet anachronistisch; ze lijken van hun tijd. Toch is er iets actueels en relevants aan hun interacties en hun houding.
Gerwig en de cameraman Yorick Le Saux gebruiken contrasterende paletten om de huidige sequenties te onderscheiden van de flashbacks. De eerste scènes hebben een scherpe, levendige, natuurlijke uitstraling, terwijl de laatste baadt in meer gouden tinten - graag gefilmde herinneringen.
De geweldige Chris Cooper speelt een hartverscheurend mooie prestatie als Mr. Laurence, de rijke buurman die zelf een dochter heeft verloren en een vaderlijke glans op Beth neemt. Hij vindt het heerlijk als Beth op bezoek komt en piano speelt, en het koude en eenzame landhuis vult met muziek en warmte. Timothee Chalamet is perfect gecast als de kleinzoon van Mr. Laurence, Laurie, een onstuimige en charmante jongeman die van Jo houdt sinds hij haar ontmoette, maar uiteindelijk een andere March-zus krijgt, voor wie hij beter geschikt is.
Een van de laatste films van 2019 is voorbestemd om een van de echt blijvende films van 2019 te worden.
Хуваах: