NEW YORK - Robert Osborne, het geniale gezicht van Turner Classic Movies en een wandelende encyclopedie van het klassieke Hollywood, is overleden. Hij was 84.
Jennifer Dorian, algemeen directeur van TCM, maakte maandag de dood van Osborne bekend. Een publicist voor het netwerk zei dat hij maandag in New York is overleden.
Zijn kalmerende aanwezigheid, beschaafde stijl, encyclopedische kennis van de filmgeschiedenis, fervente steun voor filmconservering en zeer persoonlijke interviewstijl maakten hem allemaal samen tot een gastheer van wereldklasse, zei Dorian. Roberts bijdragen waren van fundamenteel belang om TCM te vormen tot wat het nu is en we zijn hem veel dank verschuldigd die nooit kan worden terugbetaald.
Een doodsoorzaak werd niet bekendgemaakt, hoewel de afnemende gezondheid van Osborne hem had gedwongen de vorige twee TCM-filmfestivals, die hij jaarlijks in Los Angeles organiseerde, te missen.
Osborne was er vanaf het begin van Ted Turner's reclamevrije klassieke filmnetwerk. Om de eerste uitzending op 14 april 1994 te openen, introduceerde hij Gone With the Wind. In de decennia daarna bleef hij de belangrijkste - en vaak enige - gastheer van Turner Classic.
Voor TCM-kijkers was Osborne een constante en geruststellende aanwezigheid. Hij presenteerde nachtelijke films en films verpakt in series als The Essentials met stukjes geschiedenis en trivia. Hij deed ook interviews met sterren voor de gastprogrammeursavonden van het netwerk. Zijn intro's - altijd beginnend met Hallo, ik ben Robert Osborne - waren de warme hapjes voor talloze feesten van Hollywood-klassiekers.
In een interview in 2014 met The Associated Press, herinnerde Osborne - die eerder werkte als columnist van Hollywood Reporter en als gastheer van The Movie Channel - zich zijn langdurige obsessie met Hollywood. Zelfs op de universiteit hield hij een zwartboek bij, bijgenaamd Blackie, van zijn onderzoek naar films en de details van het maken ervan.
Ik was klaar met al die informatie toen er een baan werd gecreëerd. Ik bereidde me voor op iets dat niet bestond, zei Osborne.
Osborne, geboren in Colfax, Washington, studeerde journalistiek aan de Universiteit van Washington en bracht twee jaar door bij de luchtmacht in Seattle. Daarna verhuisde hij naar Los Angeles om het te maken als acteur, en werd ondertekend door Lucille Ball en Desi Arnaz's Desilu Studios. Ball, die tot haar dood in 1989 een mentor voor hem bleef, moedigde Osborne aan om door te gaan met schrijven - vooral nadat ze me had zien acteren, zou Osborne zich herinneren.
Hij trad in 1977 in dienst bij de Hollywood Reporter en schreef jarenlang de rubriek Rambling Reporter. Maar hij vond zijn thuis bij TCM. Om zijn segmenten op te nemen, vloog Osborne één keer per maand van zijn huis in New York naar de studio van TCM in Atlanta.
Met Osborne als ambassadeur, ontwikkelde de cultisch aanbeden TCM zich tot een bredere steunpilaar van filmliefde, met niet alleen het populaire filmfestival, maar ook een jaarlijkse cruise.
Ik word de hele tijd op straat aangehouden, vertelde Osborne ooit aan The New York Times. Mensen zeggen: ‘Je hebt me vorig jaar door kanker heen geholpen. Je hebt me voorbij de werkloosheid gebracht. Je haalt me weg van mijn problemen.' Precies wat films deden in de jaren '30 en '40.
Osborne was ook een Academy Awards-historicus. Hij schreef zijn eerste geschiedenis van de Oscars in 1965 (Academy Awards Illustrated) en werd later de officiële rode loper. Hij schreef verschillende officiële geschiedenissen van de Academy Awards, waaronder 2013's 85 Years of the Oscar.
Hij was onbeschaamd over zijn neiging tot Hollywood uit de jaren '30-'50. Turner Classic is iets verder uitgebreid dan die hoogtijdagen en bracht in 2003 Ben Mankiewicz als tweede gastheer binnen. Mankiewicz prees maandag Osborne voor het smeden van een diepgaande band met filmliefhebbers, een diepgeworteld gevoel van verbondenheid met onze geschiedenis, met onze ouders en grootouders.
Voor Osborne werd die connectie al vroeg gesmeed, en zijn genegenheid voor Hollywood uit de Gouden Eeuw bleef voor altijd onverminderd.
We lijken geen mensen te willen die groter zijn dan het leven. We willen mensen die er gewoon uitzien, klaagde Osborne in 2014. Toen hij opgroeide in een klein stadje in de staat Washington, zei hij, was er nooit iemand die eruitzag als Audrey Hepburn of Lana Turner of Hedy Lamarr …. actrices die groter waren dan het leven.
Maar de oprechte passie van Osborne voor een keurig soort filmkenner stond buiten kijf bij de TCM-kijkers die hem blij zagen hoe hij keer op keer hun woonkamer binnenkwam.
Als ik het niet [op tv] deed, zou ik het als een hobby doen, zei Osborne, dus ik kan er net zo goed voor betaald krijgen.
Jake Coyle, Associated Press
Хуваах: