De beste rekrutering steelt uit Illinois, deel 2
Deze spelers hadden een carrière op de universiteit die de verwachtingen van beoordelaars enorm overtrof.
Ik wist niet dat mijn verhaal dinsdagochtend werd gepubliceerd op de top rekrutering steelt in de afgelopen 20 jaar zouden de hele dag uren aan conversatie en sms-berichten met universiteitscoaches worden geproduceerd.
Het hot topic leidde tot veel discussie. Met alle rekruteringsgevechten en evaluaties van spelers door de jaren heen in deze staat, waarbij zoveel verschillende universiteitscoaches betrokken waren, haalden we herinneringen op aan die steals. Dat leidde ertoe dat we ook over alle bustes gingen praten - de mijne en die van hen - en het heen en weer gebabbel over basketbal was overvloedig.
Er was zo'n directe reactie op het verhaal, inclusief het noemen van namen die zeker op mijn shortlist stonden, dat ik besloot een addendum aan dat verhaal te geven.
Verwant
De beste rekruten steelt uit Illinois in de afgelopen 20 jaar
We hebben nu allemaal wat meer basketbal nodig, nietwaar?
Alle volgende spelers kwamen in aanmerking voor de eerste lijst tijdens dit enorme onderzoeksproject. Hier zijn nog 12 slapers sinds 2000.
Cedrick Banks, Westinghouse (UIC) • Klasse van 2000
Twintig jaar geleden was de consensus dat de ster van Westinghouse een koopje was op de dag dat hij tekende bij coach Jimmy Collins and the Flames. Banks was tenslotte de Sun-Times Player of the Year nadat Westinghouse in 2000 als tweede eindigde in de staat.
Hij voldeed aan het wervingsdiefstallabel en nog wat.
Na een jaar stil te hebben gezeten vanwege academici, werd de slanke 6-3 lefty guard een van de grootste spelers aller tijden bij UIC - en de topscorer in de programmageschiedenis met 2.097 punten. Bovendien was hij de brandstof voor twee UIC-teams die het NCAA-toernooi bereikten.
Jason Kalsow, Huntley (Wisconsin-Stevens Point) • Klasse van 2001
Wat zeg je? WHO?
Er is ruimte voor een klein college stelletje.
Niemand kende Kalsow. Er waren Divisie III-scholen die zich niet eens bewust waren van de enorm ondergeworven point-forward uit Huntley. Het enige dat hij deed, was dat hij misschien wel de grootste kleine universiteitsrekrutering in 20 jaar uit Illinois werd.
Naast de all-time topscorer en rebounder in de programmageschiedenis bij Stevens-Point, leidde hij de Pioneers naar een paar NCAA Division III-titels (2004 en 2005), waarbij hij een buzzer-beater sloeg in het titelspel van 2004. Kalsow was de Divisie III Nationale Speler van het Jaar als senior. De tweevoudig All-American werd ook gekozen in het D3hoops All-Decade Team.
Reggie Hamilton, Thornwood (UMKC/Oakland) • Klasse van 2007
Wat dacht je van een andere speler die van de radar afstaat? De Thornwood-bewaker was precies dat na zo weinig aandacht te hebben gekregen als een student.
Dit zou echter je aandacht moeten trekken: Hamilton leidde het land met 26,2 punten per wedstrijd in zijn laatste jaar op de universiteit. De volgende twee spelers na Hamilton op die lijst waren Damian Lillard van Weber State en Doug McDermott van Creighton. Wauw.
Aanvankelijk belandde hij bij UMKC en maakte als eerste en tweedejaars meteen indruk met respectievelijk 11,7 en 12,6 punten per wedstrijd. Daarna stapte hij over naar Oakland en stak hij de Summit League in brand.
Na zijn transferjaar uit te zitten, had Hamilton gemiddeld 17,6 punten en 5,3 assists bij een wedstrijd als junior voor zijn explosieve senior seizoen.
Drew Crawford, Naperville Central (Noordwest) • Klasse van 2009
Hij was zeker een begeerde prospect met een bundel aanbiedingen in het algemeen. Maar mensen vergeten hoe weinig hij vóór zijn laatste jaar werd gerekruteerd door middel van hoge-majorprogramma's.
ESPN rangschikte de driesterren Crawford nr. 72 in zijn ranglijst –– niet de 72e beste speler, maar de 72e beste schietende bewaker in het land.
Crawford, die in 2009 de City/Suburban Hoops Report Player of the Year was, zette zich in voor Northwestern, terwijl Oklahoma State en Wake Forest de andere high-majors aan boord waren.
De 6-5 guard bleek een koopje voor Northwestern en eindigde als de tweede topscorer aller tijden van het programma met 1.920. Hij staat zevende aller tijden in rebounds, maakte de vierde meeste driepunters in de geschiedenis van Wildcats en leidde NU naar twee seizoenen van twintig overwinningen.
Dave Dudzinski, Kaneland (Heilig Kruis) • Klasse van 2010
De Class of 2010 was geladen. Er waren een tiental hoge rekruten en meer dan 50 spelers in de klas die uiteindelijk Divisie I-basketbal speelden. Dudzinski checkte in op nummer 29 in de City/Suburban Hoops Report-spelersranglijst.
De 6-9 aanvaller verkoos Holy Cross boven Loyola en bleek een geweldige diefstal te zijn, waarmee hij zijn carrière afsloot met 1.366 punten en 698 rebounds in vier jaar tijd. Dudzinski werd onlangs genoemd als een van de top vijf spelers van het decennium bij Holy Cross.
Julius Brown, Hillcrest (Toledo) • Klasse van 2011
Hij werd over het hoofd gezien en ondergewaardeerd bij Hillcrest, waar als junior de point guard de Hawks naar een staatskampioenschap leidde. Veel universiteitscoaches werden afgeschrikt door zijn lengte van 5-10, maar Brown verblindde zich in Toledo.
Hij was de Mid-American Conference Freshman of the Year en een tweevoudige All-MAC-selectie. Hij beëindigde zijn carrière als de derde topscorer aller tijden (1.838 carrièrepunten) in de geschiedenis van Toledo en vernietigde het schoolrecord voor de meeste assists (694).
Derrick Marks, Plainfield Central (Boise State) • Klasse van 2011
De grote, fysieke 6-3 bewaker was een beetje een vergeten man toen hij naar het westen ging. Maar hij verscheurde het en eindigde met bijna 2.000 carrièrepunten. Wat nog belangrijker is, Marks leidde Boise State naar een paar NCAA Tournament-ligplaatsen en drie meer dan 20 overwinningsseizoenen.
Als senior was hij Speler van het Jaar van de Mountain West Conference. Hij eindigde als de achtste topscorer aller tijden in de geschiedenis en de tweede all-time scorer in de geschiedenis van Boise State.
Abdel Nader, Niles North (Noord-Illinois/Iowa State) • Klasse van 2011
De nummer 10 gerangschikte speler in de klasse van 2011, een van de betere klassen die deze staat in de afgelopen 20 jaar heeft voortgebracht, is een van de weinige uit de klasse die de NBA heeft bereikt. Maar daarvoor was hij een top 10-speler in een geladen klasse die tekende bij Northern Illinois.
Hij speelde twee jaar in DeKalb, met een gemiddelde van 10,4 punten als eerstejaarsstudent en 13,1 punten als tweedejaarsstudent. Hij vertrok na twee jaar en stapte over naar de staat Iowa, waar hij een rollenspeler was als junior en een starter als senior, met 12,9 punten en vijf rebounds per wedstrijd.
Nader speelde één seizoen bij de Boston Celtics en de afgelopen twee bij de Oklahoma City Thunder. Hij werd onlangs verhandeld aan de Phoenix Suns.
Matt Mooney, Notre Dame (Air Force/South Dakota State/Texas Tech) • Klasse van 2014
Dit is een speler die weinig tot niets had op het wervingsfront. Hij werd gemist door het Hoops-rapport en had één Divisie die ik aanbied. Maar na een jaar bij de luchtmacht, waar hij als eerstejaars gemiddeld 19 minuten per wedstrijd speelde, stapte hij over naar South Dakota en begon zijn carrière terwijl hij een absolute Summit League-diefstal bleek te zijn.
Mooney scoorde gemiddeld 18,6 punten per wedstrijd als tweedejaarsstudent en 18,7 punten per wedstrijd als junior voordat hij weer verder ging, dit keer als afgestudeerde transfer naar Texas Tech. Het was daar waar hij een grote naam werd, met 11,3 punten, 3,1 rebounds en 3,3 assists voor een team dat de Final Four bereikte en verloor van Virginia in de wedstrijd om het nationale kampioenschap.
Tyler Hall, Rock Island (staat Montana) • Klasse van 2015
Na een indrukwekkende juli net voor zijn laatste jaar op Rock Island, was het City/Suburban Hoops-rapport volledig aan boord, terwijl college-coaches tot op zekere hoogte aarzelden.
De vlotte 6-3 bewaker was de nummer 16 van de Hoops Report die op een afgelegen plek in de Big Sky Conference speelde en een handvol grotere aanbiedingen negeerde, waaronder Nevada, Northern Iowa, Ball State en Western Michigan.
Hij schitterde als eerstejaarsstudent met 18,6 punten per game en zette vervolgens als tweedejaars een verbluffende 23,1 punten per game neer. De punten bleven maar komen en na vier jaar studeerde hij af als topscorer aller tijden van de school –– en de conferentie. Hij eindigde met maar liefst 2.518 carrièrepunten. Hij sloeg ook 431 carrière-driepunters neer terwijl hij 40 procent van buiten de boog schoot.
Tyler Seibring, Normaal (Elon) • Klasse van 2015
Een zeer over het hoofd geziene speler in de Klasse van 2015 vanwege het feit dat college-coaches niet verder konden kijken dan het gebrek aan atletisch vermogen in de lieve 6-9 grote man. Seibring's opties waren beperkt op het niveau van Divisie I toen hij van de middelbare school kwam, maar wat een onderschatte en gedecoreerde carrière heeft hij bij Elon neergezet.
Vier jaar lang een consistente scorer –– 9,8 punten per wedstrijd als eerstejaarsstudent werd gevolgd door 14,4 punten, 15,4 punten en 16,5 punten in de komende drie seizoenen –– Seibring was de zeldzame 5-man. Hij schoot meer dan 40 procent van drie en maakte 278 driepunters in zijn carrière.
Hij was een drie keer all-conference performer in de Colonial Athletic Association en eindigde als zesde van alle tijden in het noteren en 10e van alle tijden in het terugkaatsen bij Elon.
Mike Smith, Fenwick (Columbia) • Klasse van 2016
Dat een speler als Smith in de Ivy League belandt na het seniorenseizoen dat hij bij Fenwick heeft samengesteld, is vanzelfsprekend. Maar dan kijk je naar de aantallen en productie van de 5-10 point guard terwijl daar en het slaper label nog duidelijker wordt.
Smith verlichtte het in meer dan drie jaar bij Columbia, inclusief een gemiddelde van 22,8 punten en 4,5 assists per wedstrijd vorig seizoen. Hij verzamelde 1.653 punten in zijn carrière met nog een jaar in aanmerking te komen. Hij studeerde af en speelt nu in Michigan voor zijn laatste seizoen.
Хуваах: