Tab Hunter, 'Damn Yankees'-ster, hartenbreker voor miljoenen in de jaren 1950, is overleden

Melek Ozcelik

Tab Hunter, een hartenbreker uit Hollywood in de jaren vijftig die decennia later nieuwe aandacht kreeg toen hij onthulde dat hij homo was, is op 86-jarige leeftijd overleden. AP



Tab Hunter, de blonde acteur en zanger die in de jaren vijftig een hartenbreker was voor miljoenen tienermeisjes met films als Battle Cry en Damn Yankees en tientallen jaren later nieuwe aandacht kreeg toen hij onthulde dat hij homo was, stierf zondag op 86-jarige leeftijd - drie dagen verlegen van de 87ste verjaardag.



Producent Allan Glaser, de echtgenoot van Hunter, is zondag overleden in een ziekenhuis in Santa Barbara, Californië, aan een bloedstolsel in een been dat een hartstilstand veroorzaakte.

Glaser vertelde de Los Angeles Times, Hij zakte in mijn armen in de voortuin, en ik belde 911, en we renden hem naar het ziekenhuis. Het was plotseling en onverwacht.

Hunter had vijf jaar intense roem. Naast zijn hitfilms stond zijn opname van Young Love in 1957 bovenaan de Billboard-hitlijst.



In zijn memoires Tab Hunter Confidential: The Making of a Movie Star uit 2005 vertelde Hunter over de stress van het zijn van een liefdesobject voor miljoenen jonge vrouwen terwijl hij in werkelijkheid homo was.

Ik geloofde van ganser harte - en dat doe ik nog steeds - dat iemands geluk afhangt van trouw aan zichzelf, schreef hij. Het dilemma dat ik mezelf trouw was - en ik heb het nu over seksueel - was natuurlijk onmogelijk in 1953.

Harvey Fierstein zei maandag dat Hunter een homo-icoon en een echte heer was, en voegde eraan toe: We hebben in de jaren '80 goed gelachen. Ik was altijd dol op deze lieve man.



Onder anderen die hem prezen, noemde Zachary Quinto op Instagram Hunter een pionier van zelfacceptatie die zich door de wereld bewoog met authenticiteit als zijn gids.

Geboren als Arthur Andrew Kelm, werd Hunter's schermtabblad - destijds het jargon voor naam - verzonnen door Henry Willson, dezelfde talentagent die de namen Rock Hudson en Rory Calhoun bedacht, een van de vele Hollywood-sterren in die dagen met gefabriceerde namen.

De legende gaat dat Willson tegen de jonge man zei: we moeten iets vinden om je mee te belasten. Heb je hobby's?



Zijn cliënt antwoordde: ik rijd paarden. Jagers. Agent: Dat is het! We noemen je Tab Hunter.

Hunter begon zijn carrière als een jonge acteur met een onbegrensd goed uiterlijk, maar beslist beperkt talent. Zonder dramatische opleiding kreeg hij een ondergeschikte rol in het drama The Lawless uit 1950.

De ophef over de jonge acteur begon twee jaar later toen hij met ontbloot bovenlijf tegenover Linda Darnell verscheen op het in Engeland gemaakte Island of Desire. Al snel verschenen zijn knappe gezicht en gespierde bouw op tijdschriftomslagen. En Warner Bros., alert op de steeds belangrijker wordende jongerenmarkt, tekende hem een ​​contract.

Terwijl de studio van Tab Hunter geënsceneerde romances publiceerde met onder meer Natalie Wood, was de hartenbreker-acteur betrokken bij een kampioen kunstschaatsen genaamd Ronnie Robertson en met Anthony Perkins, die Hunter versloeg voor de rol van Norman Bates in de film

Terwijl de studio van Tab Hunter geënsceneerde romances publiceerde met onder meer Natalie Wood, was de hartenbreker-acteur betrokken bij een kampioen kunstschaatsen genaamd Ronnie Robertson en met Anthony Perkins, die Hunter versloeg voor de rol van Norman Bates in de filmversie van Psycho. | Aangeleverde foto

Hunter maakte in de tweede helft van de jaren vijftig een stortvloed aan films om te profiteren van zijn populariteit bij jonge meisjes. De films bevatten oorlogsdrama's als Battle Cry (met Van Heflin) en Lafayette Escadrille (met Clint Eastwood in een kleine rol).

Hij maakte de westerns The Burning Hills (met Natalie Wood) en They Came to Cordura (met sterren Gary Cooper en Rita Hayworth).

Tab Hunter, gezien in 1967. | AP

Tab Hunter, gezien in 1967. | AP

En hij maakte romantische komedies als The Pleasure of His Company (met sterren Fred Astaire en Debbie Reynolds.)

Een hoogtepunt was de Damn Yankees uit 1958, een bewerking van de populaire Broadway-musical met Gwen Verdon en Ray Walston in hun Tony-winnende New York-rollen en de originele regisseur, George Abbott, die de regie deelt met Stanley Donen. De criticus van de New York Times schreef dat Hunter het schone, naïeve uiterlijk heeft van een jongen die doorbreekt in de grote competities en in het magische gezelschap van een eersteklas ster.

Naast de films toonde Hunter zijn atletische vaardigheden - hij was zowel kunstschaatser als ruiter - in de tv-special Hans Brinker of de Zilveren Schaatsen.

Zoals met zoveel popidolen groeiden zijn fans op en zocht een nieuwe generatie andere favorieten. Zijn dia volgde het klassieke patroon, om:

• Een televisieserie (The Tab Hunter Show op NBC van 1960 tot 1962).

• Europese films (The Golden Arrow).

• En goedkope kinderfilms (Ride the Wild Surf.)

Tab Hunter in 2013. | AP

Tab Hunter in 2013. | AP

In zijn memoires deed hij de moeite om op te merken dat Ride the Wild Surf zijn enige strandfeestfilm was. Zijn Operatie Bikini was, ondanks de titel, de zoveelste oorlogsfilm.

Door de jaren heen had hij ook kleine rollen in The Loved One, The Life and Times of Judge Roy Bean en Grease 2.

In de jaren tachtig won hij nieuwe fans door in cultfilms te verschijnen met Divine, de 300-pond drag-artiest, met name John Waters' 1981 Polyester en Paul Bartel's 1985 Lust in the Dust, die Hunter coproduceerde.

Over polyester schreef Hunter: Iedereen snapt de grap. ... Voor zowel John als mij heeft onze samenwerking enorm veel opgeleverd: ik had geholpen zijn filmmerk te 'legitimeren' en hij maakte me van de ene op de andere dag 'hip'.

Hunter verscheen in 1964 op Broadway in Tennessee Williams' The Milk Train Does not Stop Here Anymore tegenover het formidabele Tallulah Bankhead. Het stuk werd binnen enkele dagen gesloten en hij zei dat het volledig bedolven was onder Tallulah's onhandige kenmerkende campiness.

Hunter werd geboren in 1931 in New York City, de tweede zoon van een monteur en zijn Duitse immigrantenvrouw. Zijn vader verliet het gezin twee jaar later en de jongen nam de naam van zijn moeder, Gelien, aan. De jonge Arthur Gelien groeide op in San Francisco en Long Beach, Californië, en trad op 15-jarige leeftijd toe tot de kustwacht, liegend over zijn leeftijd.

Terwijl hij in New York was, zag hij Broadway-toneelstukken en raakte geïnteresseerd in acteren.

Terug in Californië regelde Willson een rol van twee woorden in de minor Western The Lawless. Hij kreeg $ 500 - en een nieuwe naam.

In zijn memoires schreef hij dat zijn carrière floreerde ondanks enkele toespelingen en lasterartikelen in de schandaalbladen - een duidelijk bewijs dat ondanks zijn zelfingenomen beweringen, het tijdschrift 'Confidential' geen invloed had op de smaak en meningen van het reguliere Amerika.

Tab Hunter met actrice Tuesday Weld tijdens een dinerreceptie in Los Angeles in juli 1959. | AP

Tab Hunter met actrice Tuesday Weld tijdens een dinerreceptie in Los Angeles in juli 1959. | AP

Het schrijven van het boek was moeilijk, vertelde hij in 2005 aan The Associated Press, omdat ik echt een privépersoon ben. Ik ben opgegroeid vol ontkenning. Ik hield gewoon niet van suggesties of vragen over mijn seksualiteit.

In 1960 kreeg Hunter's buurjongen-reputatie een deuk toen hij werd beschuldigd van wreedheid omdat hij zijn hond zou hebben geslagen. Hij werd vrijgesproken.

De afgelopen jaren was Hunter te zien in dinertheaters en organiseerde hij filmprojecten.

Na een tijdje op een ranch in New Mexico te hebben gewoond, verhuisde hij met Glaser naar een huis in Montecito, Californië, in Santa Barbara County.

Hij stond niet stil bij zijn Hollywood-carrière of had er geen spijt van dat hij die had verloren.

Ik had mijn affaire en ik had veel geluk, zei hij. Maar dat is allemaal in mijn verleden.

Tab Hunter in 1955 met Natalie Wood (links) en Peggy Lee bij de Audience Awards in Los Angeles. | AP

Tab Hunter in 1955 met Natalie Wood (links) en Peggy Lee bij de Audience Awards in Los Angeles. | AP

Хуваах: