'Mafia Spies': Sam Giancana wordt neergeschoten voordat hij voor de Senaat kan worden opgeroepen
Dit is de laatste van drie fragmenten uit het nieuwe boek Mafia Spies: The Inside Story van de CIA, Gangsters, JFK en Castro (Skyhorse Publishing, $ 25,99) door Thomas Maier, een voormalige Sun-Times-reporter wiens andere boeken Meesters van seks, waarvan een Showtime TV-serie is gemaakt
In mei 1975 waren Sam Giancana en Johnny Roselli nog steeds vrienden, verbonden door hun criminele samenzweringen, hoewel niet langer jong en krachtig.
De showgirls, de Hollywood-beroemdheden, de miljoenen aan gokinkomsten van Vegas-casino's die ze voor de Outfit overzagen - misschien wel de meest formidabele maffia-organisatie die Amerika ooit had gezien - waren nu vooral een herinnering.
Gevangenis, buitenlandse ballingschap en het constante dreunen van overheidstoezicht hadden Giancana en Roselli uit elkaar gehouden. Hun weinige gesprekken vonden meestal plaats op willekeurige telefooncellen om afluisteren te vermijden.
Ondanks al deze moeilijkheden op latere leeftijd, bleven Sam en Johnny trouwe vrienden op wie elk kon rekenen.
Vrijwel failliet, Roselli had Giancana's hulp nodig bij het betalen van zijn advocaatkosten. Tot hun grote ergernis waren beide mannen gedagvaard door de inlichtingencommissie van de Senaat die onderzoek deed naar de plannen van de CIA om Fidel Castro en andere buitenlandse leiders te vermoorden. Roselli had weinig geld over voor een advocaat.
Het duistere geheim dat jarenlang verborgen was gehouden - de rekrutering door het bureau van maffia-huurmoordenaars om de communistische leider van Cuba te achtervolgen - kwam officieel aan het licht. Roselli's prominente rol - gedetailleerd in de krantenkolommen van Jack Anderson, evenals de onderzoeksresultaten van het Watergate-onderzoek en rapporten over binnenlandse spionage door de CIA - leidden tot hoorzittingen in de Amerikaanse Senaat, gepland door senator Frank Church, een democraat uit Idaho.
Giancana en Roselli zouden ergens in de zomer van 1975 over de CIA getuigen. Giancana bood Roselli genereus geld aan als hij het nodig had voor een advocaat. Roselli accepteerde via een wederzijdse vriend en gaf toe dat hij niet boven de financiële hulp van Giancana stond.
Laat me uitzoeken wat mijn volgende [advocaat]-tabblad zal zijn, vertelde hij dankbaar aan de niet-geïdentificeerde wederzijdse vriend. De hoorzittingen van de Senaat waren nog een paar weken verwijderd. Beide mannen zouden het best mogelijke advies van een advocaat nodig hebben.
Sinds hij de gevangenis had verlaten, had Roselli het erover gehad om weer betrokken te raken bij casinogokken. Alleen deze keer wilde hij een plek in het Midden-Oosten, waar de regeringen hem niet zouden verbieden zoals in Vegas. Roselli had dringend geldschieters nodig. Aanvaarding van geld van Giancana kan ook deze droom van verre casino's omvatten.
Giancana adviseerde Roselli voorzichtig te zijn met medewerkers. Hij was bang dat hij en de Florida-gangster Santo Trafficante Jr., die ook betrokken was bij het moordcomplot op Castro, te close waren geworden. Giancana geloofde nu dat deze in Tampa gevestigde don, met zijn duistere banden met Cubaanse ballingen en Castro's drugshandel, niet te vertrouwen was. Hij wist dat Trafficante - ondanks al zijn zakelijke kennis en vermogen om Spaans te vertalen - een moordenaar in hart en nieren was.
LEES VERDER
• 'Mafia Spies', deel 2: Waarom maffiabaas Sam Giancana Rat Pack in zijn Northbrook-club liet spelen?
Misschien was de enige alliantie die loyaliteit waard was voor Sam en Johnny onderling. Een decennium eerder hadden de twee gangsters samen miljoenen gegenereerd, met een ambitieuze visie die traditionele bazen zoals Tony Accardo van Chicago Outfit zich nooit konden voorstellen. Als alles goed ging, konden ze misschien weer misdaadpartners worden, toezicht houden op de skim in een casino in Teheran of gokschepen voor de kust van Belize.
Maar diezelfde maand werd Giancana vreselijk ziek tijdens een bezoek aan Californië. Doktoren zeiden dat hij meteen een galblaasoperatie nodig had. In Houston werd een operatie georganiseerd door Dr. Michael E. DeBakey, een van de beste chirurgen van het land.
Giancana recupereerde dagenlang in een ziekenhuisbed in Texas, bezocht door zijn vriendin Carolyn Morris en zijn dochter Bonnie. Hij keerde terug naar Oak Park, maar al snel verslechterde hij. Giancana werd teruggestuurd naar Houston met een bloedstolsel en andere problemen.
Na enkele dagen in het ziekenhuis, waar de politie van Houston hem in de gaten hield, stormde Giancana de achterdeur uit. Hij keerde in het geheim terug naar Chicago met de hulp van de echtgenoot van dochter Francine, Jerome DePalma.
Twee dagen later, op 19 juni 1975, bezochten Francine, haar man en hun dochter Sam in zijn huis in Oak Park. Ze deelden een diner. Als jongste van Angelines baby's was Francine altijd Sams favoriet geweest. Ze kalmeerde zijn zenuwen zonder te klagen. Zijn operatiewonden waren nog erg gevoelig. Hij was veel afgevallen.
Giancana praatte zwakjes met zijn familie en twee oude vrienden van de Outfit - Chuckie English en Butch Blasi - totdat ze allemaal rond 11 uur vertrokken. Undercover rechercheurs uit Chicago - die in een ongemarkeerde auto hadden gezeten om te kijken wie Giancana's huis in en uitgingen - waren op dat moment vertrokken.
Eerder die dag arriveerden stafleden van de inlichtingencommissie van de Senaat in Chicago, zich ervan bewust dat Giancana weinig zin had in een grillen door een congrescommissie. De volgende ochtend waren ze van plan hem veilig naar Washington te begeleiden, om de vragen van de kerkelijke commissie over de moordplannen van de CIA te beantwoorden.
Nadat zijn dinergasten waren vertrokken, wenste Giancana het echtpaar dat zijn huishoudsters waren en boven woonden welterusten. Om zichzelf in slaap te wiegen, zette het stel hun televisie aan. Giancana trok zich terug in zijn kelder met een kleine snack die Francine voor hem had achtergelaten.
Overal rond zijn goed versierde hol waren Giancana's prullaria - sigarenhumidor, schilderijen en hobby's zoals golf en fotografie - te zien. Dat gold ook voor zijn verzameling favoriete films, waaronder The Manchurian Candidate, met zijn vriend Frank Sinatra in de hoofdrol, met zijn Koude Oorlog-plot van dubbelagent-spionnen en moordcomplot.
Sam haalde de worstjes uit Francines hondentas. Boven op een klein fornuis begon hij ze in een pan te grillen.
Een klop op de kelderingang trok zijn aandacht. Hij opende de stalen deur om een herkenbaar gezicht binnen te laten, blijkbaar een vertrouwde vriend, die hij uitnodigde om zijn maaltijd te delen. Na een korte discussie draaide Giancana zijn hoofd om om verder te koken. Samen met de verwarmde worst kookte hij escarole en ceci-bonen in een andere pan.
Plotseling werd de nachtelijke vriend een aanvaller. Hij trok een .22-pistool met een geluiddemper en vuurde het in de achterkant van Giancana's hoofd.
Giancana zakte op de grond. Dit was geen willekeurige moord. De moordenaar wilde een bericht sturen.
De moordenaar plaatste de geluiddemper van het pistool in Giancana's mond. Hij vuurde nog zes keer, ritmisch en stil.
Kogels in de mond waren een handtekening van de maffia. Het was ook een waarschuwing voor iedereen die erover zou denken om met de FBI of een congrescommissie te praten.
Het gepeupel wist dat de kans groot was dat Sam deze keer zijn mond niet zou houden, vermoedde Robert Maheu, zijn vroegere connectie met de CIA. Dus het legde hem voorgoed het zwijgen op.
De New York Times-columnist William Safire drukte de schok van de natie uit en noemde Giancana de enige persoon in de Amerikaanse geschiedenis die werd vermoord net voordat hij voor een congrescommissie zou verschijnen.
Lokale wetshandhavers gingen ervan uit dat zijn moord niet zou hebben plaatsgevonden zonder de goedkeuring van Accardo. Er waren veel grieven tussen de twee. Maar de familie van Giancana geloofde dat hij was vermoord vanwege zijn werk met Roselli aan de moordcomplotten van de CIA tegen Castro.
Ik heb altijd heel sterk het gevoel gehad dat de dagvaarding waarin Sam moest verschijnen voor de commissie het doodvonnis was dat tot zijn moord leidde, hield Antoinette Giancana vol. Ze haastte zich naar zijn huis toen ze hoorde van de moord op Sam.
Hij is weg - hij is dood! Antoinette schreeuwde tegen zijn lichaam dat nog op de grond lag.
Ze werd overmand door spijt. Op het moment van zijn dood had haar vader nog steeds geweigerd met haar te praten.
Op 23 juni 1975 zwermden verslaggevers uit naar de begrafenis van Giancana, zoals ze dat ooit deden tijdens zijn rechtszittingen. Honderd rouwenden woonden zijn herdenkingsdienst bij. Jonge stoere mannen dreigden fotografen in elkaar te slaan als ze de kist kapot zouden schieten.
Geen van de topleden van Chicago's Outfit betuigde hun respect, alsof ze van tevoren waren gewaarschuwd. Noch Accardo, noch enige mafioso van buiten de stad toonden hun gezichten, inclusief Johnny Roselli, die over een paar dagen voor de Senaat zou getuigen.
Waarnemers van de wetshandhaving merkten op dat Carolyn Morris de begrafenis van Giancana niet bijwoonde. Afwezig waren ook bekende gezichten uit Hollywood en Las Vegas, waaronder zijn Rat Pack-vriend en Cal-Neva-partner Frank Sinatra.
Maar Phyllis McGuire, zijn mooie voormalige minnaar, verscheen wel. Ik geef haar de eer, zei William Roemer, de FBI-agent die het meest bekend is met zowel het persoonlijke leven van Giancana als zijn criminele verleden. Ze had het lef om gezien te worden op zijn begrafenis... Bijna niemand kon het schelen.
Op 67-jarige leeftijd werd Giancana te ruste gelegd op de begraafplaats Mount Carmel, dezelfde plaats waar een andere beruchte gangster uit Chicago, Al Capone, werd begraven. Giancana's overblijfselen werden in een mausoleum geplaatst, begraven naast zijn geliefde vrouw Angeline. Voor familie en vrienden was het een trieste herinnering hoe de vroege dood van Angeline alles in Sams leven veranderde.
De moord op Giancana zou onopgelost blijven. De politie doorzocht zijn bezittingen en ontdekte talloze merkwaardige artefacten, waaronder een ingelijste foto van Giancana met paus Pius XII in het Vaticaan. Hoe heeft deze gangster, na een leven van moord en chaos, ervoor gezorgd dat zijn foto met de paus werd gemaakt?
Uiteindelijk werd het wapen van de moordenaar - een zwart automatisch pistool met een zelfgemaakte geluiddemper - gevonden in een park op drie kilometer van het huis van Giancana.
Ballistische tests wezen uit dat het pistool Giancana twee maanden eerder had gedood. De politie ging ervan uit dat de moordenaar sirenes hoorde en het wapen uit het raam van een vluchtauto gooide.
Bij het opsporen waar het moordwapen was gekocht, vonden rechercheurs één suggestieve aanwijzing:
Het wapen kwam uit Miami, gekocht in een wapenwinkel in het hart van de Cubaanse gemeenschap in ballingschap in Florida, waar Trafficante koning was.
Хуваах: