‘Ik ben er niet’: J.K. Simmons verbluft als een dronken, gebroken man die zich zijn misstappen herinnert
Wat een magnifieke aanwezigheid is J.K. Simons.
Wat een authentiek, verweerd, wereldmoe gezicht heeft hij.
Wat een geweldige gave heeft hij om zoveel over te brengen met zo weinig dialoog in het grimmige en verontrustende I'm Not Here, dat vaak aanvoelt als een gefilmd toneelwerk, waarbij bijna elke scène zich binnenshuis afspeelt, meestal met slechts twee of drie personages .
Schrijver-regisseur Michelle Schumacher (die getrouwd is met Simmons) begint het verhaal tegen het einde en flitst dan terug naar de cruciale momenten in het leven van een man, van zijn moeilijke jeugd in de jaren zestig tot zijn vluchtige huwelijk in de jaren tachtig tot zijn huidige toestand — verfomfaaid, half gekleed, doorweekt van de drank, wentelend in ellende en zelfmoord overwegend terwijl hij strompelt in een smerig, onverzorgd huis waar de stroom om middernacht wordt uitgeschakeld omdat hij achterloopt met de rekeningen.
JK Simmons, die eruitziet als een 19e-eeuwse president of een bijbelse figuur met zijn lange, dikke baard, speelt Steve, die op zijn 60e verjaardag het antwoordapparaat laat opnemen van zijn moeder en een oude vriend, terwijl hij slokt en valt. in een bijna hallucinerende toestand doorspekt met wazige, misschien niet helemaal betrouwbare herinneringen.
Ik ben er niet, is het bericht op de machine. We krijgen het gevoel dat Steve die boodschap in drie decennia niet heeft veranderd. We krijgen ook het gevoel dat hoewel hij natuurlijk hier IS, hij al lang geleden is uitgecheckt.
Elk item in huis, elk geluid dat Steve hoort, roept een herinnering op aan het verleden. Hij ziet een speelgoedautootje en moet denken aan het speelgoed in de slaapkamer van zijn zoon. Hij kijkt in de badkamerspiegel en ziet een weerspiegeling van zichzelf zo'n 30 jaar eerder, terwijl hij in diezelfde spiegel kijkt.
Hoe is hij hier terechtgekomen? Kan hij zichzelf vergeven voor lang geleden gemaakte overtredingen?
Wanneer de kleine Stevie (Iain Armitage of Young Sheldon) slechts 6 jaar oud is, bereikt zijn moeder (Mandy Moore) het breekpunt met zijn vader (Max Greenfield), die bijna elke avond dronken thuiskomt en geen baan kan houden. De arme jongen is zo wanhopig om contact te maken met zijn charmante maar diep verontruste vader, dat hij op een dag in het geheim een grote slok van zijn vaders drankje in de keuken neemt.
Terug naar de jaren 80 (I Melt With You van Modern English op de soundtrack), wanneer de 25-jarige Steve (gespeeld door Sebastian Stan, Bucky Barnes in de Avengers-films) de mooie en slimme Karen (Maika Monroe) ontmoet en meteen verliefd op haar wordt.
Net als zijn vader heeft Steve charisma over. Net als zijn vader heeft Steve moeite met het volhouden van een baan, maar hij heeft nooit problemen met het vasthouden van een drankje.
Steve en Karen hebben een zoon. We zien dat de geschiedenis zich herhaalt en we beginnen te begrijpen waarom de 60-jarige Steve alleen is en gebroken en vol wroeging.
Af en toe krijgen we een glimp van de bijna ingeslagen weg - de weg waarin Steve het drinken opgeeft, iets van zichzelf maakt, opnieuw contact maakt met Karen en zich bij haar aansluit bij het opvoeden van hun jonge zoon Trevor.
Maar we zien waar Steve op 60-jarige leeftijd is, dus we weten dat dit niet zo is verlopen. In feite lijkt het alsof het leven een bijzonder donkere wending nam op een zonnige dag - een wending die zo donker was dat er geen weg meer terug was.
In een van de jaren 80-scènes speelt Words by Missing Persons op de achtergrond.
Waar zijn woorden voor?
Als niemand luistert
Waar zijn woorden voor?
Als niemand luistert, heeft praten helemaal geen zin
Tegen de tijd dat Steve zich alleen in een donker en leeg huis bevindt, met een pistool in zijn hand, is het verwoestend duidelijk dat hij lang geleden besloot dat praten geen zin had.
'Ik ben niet hier'
★ ★ ★
Gravitas Ventures presenteert een film geregisseerd door Michelle Schumacher en geschreven door Schumacher en Tony Cummings. Geen MPAA-classificatie. Speelduur: 81 minuten. Nu te zien bij Facets Cinematheque.
Хуваах: