5 bewegingen in de jaren 2010 die veranderden waar films vandaan komen en wie erin zit
Hollywood wordt getransformeerd door streaming, eisen voor diversiteit, de #MeToo-beweging en meer.
De dvd-collectie was de boekenplank van 2010.
Als je het geluk zou hebben om naar believen films te kopen, zou je verzameling zich uitstrekken tot aan het plafond, in netjes gerangschikte rijen. Je zou titels sorteren op alfabetische volgorde, of misschien op genre.
Flits slechts 10 jaar vooruit, en je kunt een dvd in de etalage van een wederverkoopwinkel zien, met een sticker die hem voor 50 cent prijst.
Het is een streamingwereld.
In 2007 vierde Netflix zijn miljardste dvd-bezorging, via de ouderwetse United States Postal Service.
Tegen 2010 was Netflix goed op weg om de e-mailservice te laten vallen zoals een cad de pittige voorsprong in een gedateerde rom-com laat vallen.
In het voorjaar van 2011 hadden zo'n 23 miljoen Amerikanen zich aangemeld voor een Netflix-abonnementsservice.
Tegen 2018/2019 bood Netflix niet alleen populaire bingewatch-series aan, het was ook een belangrijke speler in de Hollywood-scene geworden, waarbij Roma (2018) 10 Academy Award-nominaties ontving en er drie won; de post-apocalyptische thriller Bird Box (2018) die een wereldwijd publiek van 45 miljoen kijkers trok in de eerste week van streaming-release, en Martin Scorsese's Netflix Original-film The Irishman trok een enorm aantal kijkers, oogstte bijna unanieme kritieken en bijna zeker een zes of meer Oscar-nominaties.
The Irishman werd op 1 november in de bioscoop uitgebracht. De première van de digitale streaming was minder dan een maand later, op 27 november..Marriage Story, een andere grote Oscar-mededinger van Netflix, kwam op 6 november in de bioscoop - en de digitale streaming-release komt slechts een maand later.
De 10 beste films van de jaren 2010
1. The Social Network (2010) - David Finchers briljante hervertelling van de geboorte van Facebook is nu relevanter dan 10 jaar geleden.
2. Boyhood (2014) — Een klassieker van 12 jaar in de maak, met Richard Linklater en cast die eenmaal per jaar opnieuw bijeenkomen om het verhaal te vertellen van een jongen die een man wordt.
3. Widows (2018) — Steve McQueens bijna perfecte thriller in Chicago was een van de meest crimineel ondergewaardeerde films van het decennium.
4. De Ier (2019) -- Scorsese. De Niro. Pesci. Pacino. Gangsters en Teamsters en vaders. Film hemel.
5. Mad Max: Fury Road (2015) — George Miller, Tom Hardy en Charlize Theron werken samen voor een van de beste actiefilms aller tijden.
6. Room (2015) — Een prachtig, hartverscheurend, melancholisch, schokkend, onvergetelijk filmisch gedicht over de onbreekbare band tussen moeder en zoon.
7. Moonlight (2016) — Soms heeft Oscar het bij het verkeerde eind. Soms heeft Oscar het bij het juiste eind. Met Moonlight had Oscar het bij het verkeerde eind EN kreeg het toen goed.
8. Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017) - Diep ontroerend, buitengewoon grappig en altijd verrassend.
9. Once Upon a Time ... in Hollywood (2019) - In de liefdesbrief van Quentin Tarantino aan zijn met films verzadigde jeugd stond de beste prestatie van Brad Pitt in zijn carrière.
10. American Hustle (2013) - Soms kan snel en losjes spelen met de feiten in een project dat gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, resulteren in puur filmgoud.
De National Association of Theatre Owners is diep geschokt (en niet zonder goede reden) door deze afwijking van het gebruikelijke 72-dagenvenster voor films om in de bioscoop te spelen voordat het digitale platform wordt uitgebracht.
Het is een schande voor The Irishman om zo'n korte en beperkte theatrale run te hebben, zei de voorzitter van de organisatie, John Fithian, in een artikel in Variety. [Het gaat] spelen op een tiende van de schermen waarop het had moeten spelen. … [Netflix] laat geld op tafel liggen.
Kan zijn. Wat onbetwistbaar is, is dat streamingdiensten zoals Netflix en Amazon Prime (en de nieuwkomers zoals Apple TV+ en Disney+) zullen blijven groeien als leveranciers van originele filminhoud en doorlopende tv-achtige series.
De opkomst van de streaming-contentstudio's was een van de grootste seismische veranderingen in de filmwereld in de jaren 2010. Laten we eens kijken naar enkele van de andere baanbrekende filmverhalen van het decennium.
De-veroudering
Over Netflix en The Irishman gesproken, Martin Scorsese had deze instantklassieker van 209 minuten niet kunnen maken zonder de vooruitgang in digitale verouderingstechnologie waardoor Robert De Niro (76), Joe Pesci (76) en Al Pacino (79) er overtuigend uitzagen als tientallen jaren jongere versies van zichzelf.
We zagen voor het eerst volwassen personages in films uit de jaren 2000, zoals X-Men: The Last Stand en The Curious Case of Benjamin Button. De technologie verbeterde en zag er minder computer-soepel en natuurlijker uit in films zoals Captain America: Civil War uit 2016 (met een sleutelscène met een jonge Robert Downey Jr./Tony Stark) en Captain Marvel (met Samuel L. Jackson en Clark Gregg ongeveer 25 jaar oud geworden om in de setting van de jaren negentig te passen).
Hoe wonderlijk het ook is, de CGI-technologie is nog steeds wisselvallig. De jonge Will Smith in Gemini Man zag eruit alsof een combinatie van een motion-capture creatie en een wassenbeeldenmuseum tot leven kwam.
De veroudering van De Niro et al., in The Irishman is niet naadloos, maar het is misschien wel de beste tot nu toe. Ik heb The Irishman twee keer gezien, en bij elke gelegenheid duurde het ongeveer een halve minuut om te stoppen met me te verbazen over de verouderingstechnologie en ondergedompeld te raken in het verhaal.
Misschien is het grootste compliment dat je kunt geven aan filmmagie, wanneer je het te druk hebt om ervan te genieten om je zorgen te maken over hoe het wordt gedaan.
Superheld diversiteit
Vijf van de tien jaarlijkse box-office-kampioenen van de jaren 2010 waren superheldenfilms - maar het begin van het tijdperk van de stripboekfilm-kaskraker kwam in het vorige decennium, wat resulteerde in drie Spider-Man-films, vier X-Men'-films en het debuut van Iron Man in 2008.
Het was echter pas in het laatste deel van dit decennium dat we echt ervaarden historische gender- en raciale doorbraken in het universum van superheldenfilms.
Wonder Woman (2017) was een wereldwijde hit (meer dan $ 820 miljoen aan wereldwijde brutowinst) EN een culturele sensatie, waarbij kleine meisjes over de hele wereld inspiratie opdeden in dit rolmodel op het scherm.
Twee jaar later werd Captain Marvel (met Brie Larson als Carol Danvers/Captain Marvel) de eerste door vrouwen geleide superheldenfilm die wereldwijd meer dan $ 1 miljard haalde.
Black Panther (2018) was een generatiewissel, aangezien de 18e film in het Marvel Universe misschien wel de belangrijkste en meest impactvolle film in het Marvel Universum werd, met Chadwick Boseman als de eerste Afro-Amerikaanse hoofdrolspeler in het moderne superheldenfilmtijdperk.
En de hoofdpersoon in de met een Oscar bekroonde animatiefilm Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018) was Miles Morales, de eerste Afro-Latino hoofdrol in een superheldenfilm.
Oscar vooruitgang
In 2015 waren alle 20 voor Oscars genomineerde acteurs blank – de eerste keer dat dat gebeurde sinds 1998.
Activist April Reign creëerde de #OscarsSoWhite hashtag om mensen bewust te maken van het gebrek aan diversiteit in Hollywood, en de virale buzz nam alleen maar toe in 2016 toen voor het tweede jaar op rij alle 20 acteergenomineerden blank waren.
Maar dit ging over zoveel meer dan het uitdelen van trofeeën. Het was een herinnering dat minderheden en vrouwen ondervertegenwoordigd waren op elk gebied van filmwerk: op het scherm, achter de camera, op directieniveau, noem maar op. (Spoiler alert: we hebben nog een lange weg te gaan.)
Geen wonder dat het lidmaatschap van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences blank, mannelijk en ouder was. (In 2016 was 91% van de Oscar-stemmers blank en 76% mannelijk.)
Het strekt tot eer dat de Academie haar belofte van 2016 heeft nagekomen om het percentage vrouwelijke leden en leden van minderheden te verhogen. De helft van de 2019-genodigden waren vrouwen en 29% waren mensen van kleur.
Wat de Oscars betreft...
Yalitza Aparicio (Roma) was de eerste inheemse Mexicaanse vrouw die genomineerd werd voor beste actrice. Mahershala Ali werd in 2016 uitgeroepen tot beste mannelijke bijrol voor Moonlight en in 2018 voor Green Book, waarmee hij de eerste Afro-Amerikaanse acteur was die twee keer won in dezelfde categorie. Viola Davis won de beste vrouwelijke bijrol van 2016 voor Fences, en Regina King kreeg twee jaar later een Oscar in dezelfde categorie voor If Beale Street Could Talk.
In andere creatieve categorieën won de langverwachte Spike Lee eindelijk zijn eerste competitieve Oscar, voor zijn BlacKkKlansman-scenario; Jordan Peele (Get Out) werd de eerste Afro-Amerikaan die won voor het beste originele scenario, en Moonlight — jullie hebben gewonnen!
Dit wil niet zeggen dat het speelveld is geëgaliseerd en dat het #OscarsSoWhite-tijdperk niet langer relevant is. Maar er zijn positieve vorderingen gemaakt en April Reign verdient een lifetime achievement award voor haar rol in de beweging.
Vrouwen gehoord
Op 5 oktober 2017 publiceerde de New York Times een artikel met de titel Harvey Weinstein Paid Off Sexual Harassment Accusers for Decades, een verwoestende en chirurgisch nauwkeurige onthulling van de lange geschiedenis van de Hollywood-mogol van het maken van seksuele avances en het naar verluidt plegen van criminele daden van seksueel misbruik en wangedrag.
Ongeveer 10 dagen later pikte actrice-activiste Alyssa Milano een slogan op die in het midden van de jaren 2000 was bedacht door Tarana Burke, een overlevende van seksuele intimidatie, en tweette: Als alle vrouwen die ooit seksueel zijn lastiggevallen of aangevallen 'Me Too' zouden schrijven... mensen een idee geven van de omvang van het probleem.
Dit was het startpunt voor de #Ik ook beweging die het debat en de discussie op gang bracht over wijdverbreide seksuele discriminatie in Hollywood.
Op 29 oktober 2018 bekeek de New York Times het verhaal opnieuw en rapporteerde over het rimpeleffect, waarbij werd opgemerkt dat #MeToo 201 Powerful Men neerhaalde. Bijna de helft van hun vervangingen zijn vrouwen.
In 2019 zou je een lijst met beste films van het jaar kunnen samenstellen met alleen door vrouwen geregisseerde films, van The Farewell (Lulu Wang) tot A Beautiful Day in the Neighborhood (Marielle Heller) tot Little Women (Greta Gerwig) tot Blinded by the Light (Gurinder Chadha) tot Fast Color (Julia Hart) tot Hustlers (Lorene Scarfaria) tot Harriet (Kasi Lemmons) tot Queen & Slim (Melina Matsoukas).
En toch, toen de Golden Globe-nominaties werden aangekondigd, werd geen enkele vrouwelijke regisseur erkend in de film OF televisiecategorieën. (New York Times kop: Vrouwen hebben ze gemaakt. Kijkers en critici vonden ze leuk. Niemand heeft ze genomineerd.)
• • •
Dankzij geavanceerde technologie en Netflix die een budget van $ 140 miljoen behandelde alsof je oom kleingeld gaf dat hij in de auto vond, was Martin Scorsese in staat om The Irishman te maken.
Grotendeels dankzij de #OscarsSoWhite- en #MeToo-bewegingen, en het succes van films als Wonder Woman en Black Panther, blijft de deur naar gelijke kansen achter en voor de camera in de goede richting duwen.
De filmwereld geeft de echte wereld nog steeds niet nauwkeurig weer. Maar het beeld in de spiegel is veelbelovender dan aan het begin van dit decennium.
De beste films van het decennium
Nu 2019 ten einde loopt, telt de bekende website-filmcriticus Richard Roeper, met hulp van Roe Conn van WGN Radio, de beste films van het decennium af.
Abonneren: Apple-podcasts | Google Podcasts | lichtgevend | Spotify | Stitcher
Хуваах: